Kres Nadziei

[Kubeł1001]

Kuba1001

Choć się zaśmiali, nie dali po sobie poznać czemu i zabrali broń oraz otworzyli Ci drzwi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wszedł więc do środka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś do eleganckiego salonu z podłogą wyłożoną dywanami i futrami, z trofeami, portretami i obrazami na ścinach oraz kominkiem w centrum, przy którym stały dwa fotele, z czego jeden wydawał się zajęty…

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Panie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kim jesteś? ‐ spytał osobnik w fotelu, zaś na dźwięk jego głosu drzwi zatrzasnęły się za Tobą z głośnym hukiem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Grofilor Gliofrosziodew, Wampir.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ I…? ‐ spytał krótko, niemalże ziewając, lecz słychać było w jego głosie wyraźną nutkę irytacji.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Wyszkolony zabójca, który może załatwić sprawy dla pana w większości miejsc. Do usług.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mam na pęczki zabójców, skrytobójców, morderców i najemników, którzy mówili to samo, wielu z nich sam stworzyłem… Więc coś jeszcze?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Uniwersalność. To, co mogę jeszcze dodać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Uniwersalność, tak? Proszę, kontynuuj.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Istota mądrzejsza i starsza ode mnie powiedziała mi, że mam się zamknąć, jeżeli nie mam jak tego ukazać. Dlatego proszę Pana o szansę na ukazanie swoich umiejętności.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jesteś w stanie sam coś wybrać czy mam się pofatygować?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zależy, jakie zadania są do wykonania i gdzie je mogę znaleźć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Liczyłem, że sam domyślisz się, co mógłbyś dla mnie zrobić, lecz jeśli nie masz pomysłu, to służę pomocą.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jak na razie nie zauważyłem żadnych ubytków co do tego zamku, a i o nim wcześniej nie słyszałem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No dobrze, w takim razie na początek proponuję coś łatwego… Obóz koczowników jakieś dwadzieścia kilometrów na wschód. Zbyt długo byli mi solą w oku. Zajmij się tym, przynieś mi głowę ich władcy i jak najwięcej obiektów do testów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Pańskie życzenie to rozkaz. Ruszam natychmiast.
Skłonił się. Następnie po dostaniu znaku, że może wyjść‐ opuścił zamek i ruszył do obozu koczowników.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Właściwie nikt Cię nie zatrzymał, droga do obozu też była krótka (jak na wampirze standardy), więc dość szybko zauważyłeś światła owego obozu, czyli pochodnie i ogniska płonące w celu odstraszenia dzikich zwierząt, upieczenia mięsa, którego zapach już tutaj czułeś, i stworzenia tła do opowiadanych historii.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ich dzisiejsza historia będzie najlepsza. Starał się do nich podejść.