Mroczna Kopalnia

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Więc to raczej lepiej dla nas.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tak.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Rozmowa nam się przestaje kleić.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Yhm.

[Kubeł1001]

Kazute

Już się nie odezwał, bo uznał, że nie ma sensu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

On też nie.

[Kubeł1001]

Kazute

Wspinał się dalej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Inni również. No, jest to chwila, na którą wszyscy czekali, prawda?

[Kubeł1001]

Kazute

Ta. Długo jeszcze mają się tak wspinać?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pewnie jeszcze jakiś cza… a nie, podłoże się zmieniło. Była to ziemia, nie kamień.

[Kubeł1001]

Kazute

Zawsze to oznaka postępu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

I to znaczna.

[Kubeł1001]

Kazute

Wspinał się dalej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

W końcu zatrzymali się w jakiejś grocie.
‐Jesteśmy. Teraz tylko odsunąć właściwy kamień i przejść tunelem.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Ktoś wie, co znajduje się po drugiej stronie?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Flobo chyba wiedział.
‐Jesteśmy jakieś trzy metry pod powierzchnią.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Ciekawi mnie, czy czeka na nas jakaś niespodzianka na tej powierzchni.
Mówiąc “niespodzianka” miał na myśli dużo Drowów bądź jakieś ich niebezpieczne zwierzątka.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Pewnie tak.
‐Na szczęście Wyatt ma plan, co nie?
‐Oczywiście ‐ wyżej wspomniały parsknął śmiechem, co było trochę nie na miejscu ‐ wystarczy trochę uwierzyć.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ A jakiż to plan?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wyatt uśmiechnął się łobuzersko, a następnie ruszył ku wyjściu.
‐Pięć minut. Jeżeli minie ten czas i nie wrócę, to zostańcie tutaj.