Siedziba Gildii Magów

[Kubeł1001]

Kazute

Kiwnęła głową w odpowiedzi.
‐ To wszystko, co powinnam wiedzieć? ‐ zapytała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tego dowiesz się od jednego z członków owej drużyny. Powodzenia. Wam wszystkim.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Dziękuję. Na pewno nam się przyda ‐ odpowiedziała, patrząc kobiecie w oczy. ‐ Cóż mogę jeszcze powiedzieć… Do zobaczenia, pani McTurns ‐ odpowiedziała, po czym udała się w stronę wyjścia z pomieszczenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie zatrzymywała Cię, więc wyszłaś, zostając na korytarzu sama ze swymi myślami.

[Kubeł1001]

Kazute

Skoro ekipa wyrusza o zmroku, to wypadałoby się przygotować na podróż, dlatego też Limanniel skierowała swe kroki najpierw do swojego pokoju. Szła wyuczoną już przez lata trasą, pochłonięta w rozmyślaniach dotyczących misji oraz omijając ewentualne osoby mijane na korytarzu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korytarz był pusty, minął Cię jedynie sędziwy Mag i jego tygrys z sępimi skrzydłami, Ty zaś bez problemu trafiłaś do pokoju.

[Kubeł1001]

Kazute

Od razu przystąpiła do rzeczy. Na początku podeszła do szafy i zaczęła w niej szukać dość sporej rozmiarów torby, którą jakiś czas temu tam zostawiła, gdyż jej wówczas nie potrzebowała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nikt Ci do szafy nie zaglądał, więc wszystko było na miejscu, i znalazłaś torbę, którą chyba wypada czymś zapełnić.

[Kubeł1001]

Kazute

Użyła Magii, by torba lewitowała w powietrzu obok niej. Po tym ponownie zajrzała do szafy, by zabrać z niej wystarczającą ilość odzieży potrzebną na podróż, a następnie inne przydatne rzeczy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I w ten sposób spakowałaś ubrania, wodę, prowiant, jakieś książki, świece, linę, pochodnię i nożyk. No cóż, niewiele więcej właściwie Ci potrzeba.

[Kubeł1001]

Kazute

Odstawiła torbę obok łóżka, by następnie sprawdzić, ile mniej więcej czasu pozostało do zmroku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jeszcze kilka godzin, jest dopiero popołudnie.

[Kubeł1001]

Kazute

Postanowiła odpocząć przed podróżą. Otworzyła okno, by wpuścić do pomieszczenia więcej świeżego powietrza, po czym wzięła do rąk pierwszą lepszą książkę, następnie kładąc się wygodnie na łóżku zagłębić się w lekturze, pilnując oczywiście czasu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odpoczynek trwał te kilka godzin, choć Tobie wydawało się, że dużo mniej. A później nastał czas i pora było się zbierać.

[Kubeł1001]

Kazute

Elfka nie chciała się spóźnić, więc odłożyła książkę z powrotem na półkę, po tym zamknęła szczelnie okno, by następnie zabrać spakowaną wcześniej torbę. Gdy stanęła w progu drzwi, obrzuciła swój pokój przelotnym spojrzeniem przez ramię. Nie minęła dłuższa chwila, a zamknęła za sobą drzwi, wychodząc na korytarz oraz idąc dalej na miejsce zbiórki przed bramą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najwidoczniej ktoś się jednak spóźnił, ale tym razem nie byłaś to Ty, ale reszta grupy. No, ale chociaż orzeł był!

[Kubeł1001]

Kazute

Podeszła bliżej swojego pierzastego przyjaciela i kucnęła przy nim, jeśli ten był na ziemi.
‐ Zamierzasz mi towarzyszyć podczas podróży? ‐ zapytała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A czy uważałaś, że będzie inaczej?

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Możliwe. W takim razie… Gotowy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał łebkiem w odpowiedzi.