Miasto Hunder

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐Ktoś mnie napadł. Obudziłem się w nocy. Głowa trochę bolała, ale senny się nie czuję.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kto Cię napadł? Tak jakby jesteśmy strażą i rozwiązujemy takie sprawy.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐Nic ważnego. Sam się tym zajmę później…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ta, już to widzę. ‐ mruknął, a Wy trafiliście na posterunek. Kusznik nadal trzymał Cię na muszce, ale drugi poszedł do środka i wrócił z parą spodni, o dziwo w typowo ludzkim rozmiarze, które Ci rzucił.
‐ Nałóż na dupę, bo aż wstyd żebyś tak łaził.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Ubrał się.
‐Z tego co zdążyłem zauważyć, żyją tu głównie krasnoludy. Skąd je macie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Powiedzmy, że pewien facet postawił w karty trochę za dużo. ‐ odparł ze śmiechem.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐Dziękuję. Do widzenia.
Szukał jakiegoś bogatego domu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najbogatszy wydawał mu się ratusz miejski i jakiś dom na nadbrzeżu.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Podszedł do domu na obrzeżach i dokładnie mu się przyjrzał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Obrzeża i nadbrzeże to nie to samo.//

[Kubeł1001]

maxmaxi123

//Źle po prostu przeczytałem. //
No to ruszył w okolice tego domu na nadbrzeżu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś tam. Co zamierzasz teraz zrobić?

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Rozejrzał się za czymś drogocennym, co mogło gdzieś leżeć. Jakoś. Na przykład jakiś pierścionek po kłótni kochanków. To taki przykład.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Krasnoludy były tak chciwe, że nawet miedziaka by nie wyrzuciły, zgubienie czegoś cennego też było raczej mało prawdopodobne.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Ruszył więc szukać ogrodów, tej zacnej rezyde

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ogrody były niepraktyczne, a ogrody na nadbrzeżu ‐ niemożliwe, więc ich nie znalazł.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

//Czemu tak łatwo o tym zapominam?//
Chodził sobie, szukając czegoś na ulicy

[Kubeł1001]

Kuba1001

Znalazłeś dorodnego szczura, który przed Tobą uciekł, i pustą flaszkę.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Poszedł dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I nadal nic.