Miasto Hunder

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Wniknął do jego umysłu.
‐ Może pobawimy się w zagadki? Jeśli wygram, to staniesz się moim sługą i się mi nigdy nie sprzeciwisz. Jeśli Ty wygrasz, to ja stanę się Twoim.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Kiedy wstał, zszedł na dół z kluczykiem.
‐Co Pan poleca na śniadanie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
‐ Jajecznicę?
Wiewiur:
‐ Jak ja wygrać, to Cię zjeść. ‐ sprostował Olbrzym, zaś podczas sondowania jego umysłu wyczułeś, że pożre Cię niezależnie od wyniku zabawy w zgadywanki.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐Czemu nie?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Szukał czegoś czym mógły go pokonać. Jakiś słaby punkt, może trauma z dzieciństwa?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
Wystawił rękę, gdyż zapewne odpowiedzią na to pytanie było złoto, a dokładniej jego niedostateczna ilość.
Wiewiur:
Możesz co najmniej zagrać na jego ego, to jest większe, niż on sam.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Zapłacił i czekał.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

// Najwyżej się pomylę.//
Zaczął mu słodzić i mówić jaki to on wielki, silny i mądry.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiewiur:
//Tak też można, ale bardziej chodziło o podpuszczenie go, typu: “Widzisz ten głaz? Na pewno nie rozbijesz go łbem!” “Potrzymaj mi maczugę.” A potem jebs, zgon i wygryw.//
Oczywiście, przypadło mu to do gustu, lecz Olbrzymy to prosty lud, więc takie psychiczne pierdoły to dla niego za mało, dlatego też wzniósł maczugę, aby z Tobą skończyć.
Max:
I po kwadransie miałeś przed sobą talerz pełen jajecznicy na boczku.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Jadł sobie, kiedy zjadł, spytał się karczmarza:
‐Ile to kosztuje przyzwoita broń?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A skąd mam wiedzieć? Handluję piwem i żarciem, a nie bronią.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Czekaj, serio taki mocarz jak Ty zadowoli się zabiciem czegoś jak ja? Pokaż że stać Cię na więcej!‐ Na wszelki wypadek ustawił się tak żeby jeden cios nie zmiótł go z powierzchni ziemi.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐To gdzie jest najbliższy Kowal, sklep z bronią?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiewiur:
Choć maczuga wisi w powietrzu idealnie tak, żeby Cię zmiażdżyć, to Olbrzym przekrzywił głowę, ciekaw co masz na myśli.
Max:
‐ Kowali to tu pełno, z reguły sprzedają broń w kuźniach albo na straganach na rynku.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐Dziękuję.
Wyszedł z karczmy w poszukiwaniu takowych miejsc.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Takie coś jak ja nie zadowoliłoby prawdziwego wojownika! Mogę Ci wskazać kogoś, kto sprawi że Olbrzymki będą Ciebie pragnęły. Wystarczy że przeżyję, a inni ludzie twojego gatunku będą opowiadały o Tobie wieki! A jeden wiek to i tak dużo, to pomyśl o kilku. // Szkoda, teraz to go nawet polubiłem, a sam kopię mu grób ;‐; #Pesymizm //

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
Rzeczywiście, trafienie na kuźnię było tak łatwe, jak na karczmę, więc szybko na nią trafiłeś. Siedział przed nią kowal, zajadając się sporym kręgiem sera, najzwyczajniej miał przerwę.
Wiewiur:
‐ Wskazać kogoś? ‐ powtórzył zainteresowany.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐Witam. W jakich cenach chodzi jakaś dobra broń?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Jak pójdziesz ze mną to pokaże Ci kogo musiałbyś zabić, by stać się najpotężniejszym olbrzymem!‐ Wykrzyknął pełen szczęścia i entuzjazmu. Sprawdził tez, co myśli sobie olbrzym.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
‐ Dubra bruń, dubra bruń. ‐ odparł, jednocześnie przedrzeźniając Cię i przeżuwając ser. ‐ Niby jaka? Konkret, ku*wa.
Wiewiur:
‐ Powiedz mnie teraz, miensko. ‐ odparł Olbrzym, a sądząc po tym, że nazwał Cię “mienskiem,” to raczej nie wypada odmówić.