Miasto Trenten

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Ghyta, nie zmieniając bicia, syknęła ‐ Oni chcą się bawić, a nie takie smęty, coś skocznego, zabawnego i może trochę sprośnego!

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Spojrzał na nią z błyskiem w oku i uśmiechnął się enigmatycznie:
‐ Niech tak i będzie. ‐ Po czym przerwał pieśń i zaśpiewał głośną i żwawą, naprędce wymyśloną piosenkę:

*‐Co w tej karczmie tak cicho, nudno i smutno?
Bez muzyki przez życie to trudno!
Hej ha, hej ha, hej ha!
Bez muzyki przez życie trudno!

My ten przybytek rozbujamy,
Do tańca i zabawy ochoty damy!
Hej ha, hej ha, hej ha!
Do tańca i zabawy ochoty damy!

Co tu smęt i milczenie w około!
Bawmy się wszyscy, tańczmy w koło!
Hej ha, hej ha, hej ha!
Bawmy się wszyscy, tańczmy w koło! ‐
*

Śpiewając, energicznie podskakiwał i tupał nogą. Przy okazji, zrzucił swój kapelusz przed siebie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//A to czyje?//
Podziałało, wzbudziliście ogólną wesołość w karczmie, objawiającą się nuceniem pod nosem, stukaniem butami lub palcami o blat stołu do rytmu czy też prostym uśmiechem na twarzy.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

// Sam wymyśliłem//

‐ Panie karczmarzu, lej Pan wina!
Na to wino cieknie ślina!
Hej ha, hej ha, hej ha!
Na to wino cieknie ślina! ‐ Zaczął tańczyć między stołami, lawirując wraz z swoją mandoliną.

‐ Piwa też nie żałuj, polewaj i lej!
A kto pijany, temu jeszcze dej!
Hej ha, hej ha, hej ha!
A kto pijany, temu jeszcze dej!‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ponownie zdobyłeś serca klientów, którzy chyba naprawdę liczyli, że dzięki tej prostej iw padającej w ucho przyśpiewce dostaną darmowe piwo, wino lub inny alkohol.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ *A wy, klientela, skąpaczyny!
Dajcie złota dla karczmarza‐biedaczyny!
Hej ha, hej ha, hej ha!
Dla karczmarza biedaczyny!

Chodźcie ze mną w tan, damy i dziewczyny!
Poskaczemy, całą noc tu przetańczymy!
Hej ha, hej ha, hej ha!
Całą noc tu przetańczymy!*‐ Doskoczył do jakiejkolwiek dziewczyny i zakręcił się przed nią wdzięczne z mandoliną.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Miałeś szczęście trafić na Zefirkę, której się to spodobało, w sumie kilku co bardziej spitych klientów także postanowiło zatańczyć, co w ich stanie wyglądało bardziej niż komicznie.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

//Wiater, piszesz, czy czekasz, aż ja tutaj wszystko podokańczam? //

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Ja tam bębnię i się dobrze bawię. Jak będę coś chciał napisać to napiszę

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ *I pląsajmy wszyscy razem wkoło,
W kole będzie nam wesoło!
Hej ha, hej ha, hej ha!
W kole będzie nam wesoło! * ‐ Na te słowa, wraz z zefirką zaczął formować taneczne koło, zapraszając do niego między innymi pijanych już gości.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie miałeś zbyt wiele miejsca, ale kilku klientów coś na to poradziło, odciągając na bok krzesła i stoliki. Cóż, w kółeczku wszyscy dobrze się bawili, zwłaszcza ci spici, a od czasu do czasu dołączyła się jakaś inna osoba.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Ghyta porzuciła bębnienie, niewiele zmieniające w gwarze dookoła, i dołączyła do koła, urokiem osobistym, który dla niej zawsze wydawał się tym samym co pewność siebie, starała się wciągać do tańca kolejne osoby, bawiąc się wspaniale

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Bawił się w tym tanecznym korowodzie, cały czas tańcząc, śpiewając i przygrywając, starając się zachęcić całą karczmę do zabawy. Położył też swój kapelusz w widocznym miejscu, by co hojniejsi wrzucili tam nieco złota.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Jako człowiek ufny i łagodny jak baranek, ale także twardo stąpający po ziemi, starała się tańczyć tańczyć względnie blisko kapelusza by kulturalnie i uprzejmie połamać palce osobnika który próbowałby go sobie przywłaszczyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jedyna aktywność wokół kapelusza opiewała na wrzucanie doń monet. Po jakimś kwadransie kółko ostatecznie się wykruszyło i zostaliście tylko we dwójkę, wraz z kapeluszem ze złotem.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

//Mogę napisać dosyć oglnikowy post? Bom wypalił się nieco, jeśli chodzi o tańce i piosnki. //

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Pewnie.//

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

I tańczył i śpiewał i zabawiał, aż większość towarzystwa rozeszła się bądź zmęczyła. Wtedy on, utrudzony, rozstarł zdrętwiałe dłonie i usiadł do stołu, licząc monety w kapeluszu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po całym dniu pracy, bo za oknami już zmierzchało, miałeś kapelusz wypełniony monetami o łącznej wartości czterdziestu pięciu sztuk złota, czyli całkiem nieźle. A wręcz wybornie, jeśli doliczyć do tego czekający na Ciebie na ladzie ciepły posiłek, kufel zimnego piwa i kluczyk do pokoju.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Podszedł do posiłków, z przyjemnością napawając się ich smakiem i zapachem. Kiedy już brał naczynia, zatrzymał się na moment i powiedział do barmana:
‐ Jeszcze jedno piwo, jak można. ‐ Podsunął na ladzie odpowiednią sumę monet.