Miasto Trenten

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Bawił się w tym tanecznym korowodzie, cały czas tańcząc, śpiewając i przygrywając, starając się zachęcić całą karczmę do zabawy. Położył też swój kapelusz w widocznym miejscu, by co hojniejsi wrzucili tam nieco złota.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Jako człowiek ufny i łagodny jak baranek, ale także twardo stąpający po ziemi, starała się tańczyć tańczyć względnie blisko kapelusza by kulturalnie i uprzejmie połamać palce osobnika który próbowałby go sobie przywłaszczyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jedyna aktywność wokół kapelusza opiewała na wrzucanie doń monet. Po jakimś kwadransie kółko ostatecznie się wykruszyło i zostaliście tylko we dwójkę, wraz z kapeluszem ze złotem.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

//Mogę napisać dosyć oglnikowy post? Bom wypalił się nieco, jeśli chodzi o tańce i piosnki. //

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Pewnie.//

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

I tańczył i śpiewał i zabawiał, aż większość towarzystwa rozeszła się bądź zmęczyła. Wtedy on, utrudzony, rozstarł zdrętwiałe dłonie i usiadł do stołu, licząc monety w kapeluszu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po całym dniu pracy, bo za oknami już zmierzchało, miałeś kapelusz wypełniony monetami o łącznej wartości czterdziestu pięciu sztuk złota, czyli całkiem nieźle. A wręcz wybornie, jeśli doliczyć do tego czekający na Ciebie na ladzie ciepły posiłek, kufel zimnego piwa i kluczyk do pokoju.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Podszedł do posiłków, z przyjemnością napawając się ich smakiem i zapachem. Kiedy już brał naczynia, zatrzymał się na moment i powiedział do barmana:
‐ Jeszcze jedno piwo, jak można. ‐ Podsunął na ladzie odpowiednią sumę monet.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jako iż zapłaciłeś, to jak najbardziej można, więc otrzymałeś dolewkę do swojego kufla.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Nie o to mi chodziło, ale jak najbardziej może być. Podaj jeszcze jedno, karczmarzu złoty, ale w drugim kuflu. ‐ Podsunął na ladzie trzy monety.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zgarnął złoto i napełnił drugi kufel piwem, w końcu miał go pełno, a złoto to złoto.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Tak, nie inaczej. Wziął swój talerz i dwa kufle, kluczyki schował do kieszeni, po czym wziął wszystko i usiadł koło Ghyty, podając jej piwo.
‐ Dzięki za przygrywanie, Ghyto. Było naprawdę nieźle. ‐ Uśmiechnął się i pociągnął łyk z kufla.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Oczywiście chętnie się napiła‐ Ja dziękuję, to była dobra zabawa, nawet jeśli trochę mnie opóźni

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Opóźni? ‐ Podniósł wzrok znad talerza. ‐ A dokąd to zmierzasz w swej podróży? ‐

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Do mądrości i siły płynącej z doświadczenia. Do poprawienia świata. Ale na razie do zdobycia informacji o jakiejś przygodzie, która by mnie do tego wszystkiego skierowała.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Szczytne masz cele w tej podróży. ‐ Oparł się na krześle. ‐ I chcesz je osiągnąć po przez przygodę. Jakiż wspaniały byłby z tego epos! ‐ Klasnął w dłonie. ‐ Tylko przygoda to kapryśna panna. Znajduje tych, którzy jej nie pragną, a omija tych, co jej szukają. ‐

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Ano prawda. Dlatego na razie jadę przed siebie bez geograficznego celu i pytam o zajęcia po karczmach. Właśnie, grajkiem jesteś, wy zawsze macie najnowsze informacje, wiesz o czym ciekawym?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Rozłożył bezradnie dłonie.
‐ Przykro mi Cię zawodzić, ale ostatnie czasy spędziłem pośród leśnych i polnych traktków, wędrując mozolnie po utracie mojej wiernej oślicy. Mogę powiedzieć, żem zalegam z plotkami i ploteczkami. ‐

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Cholera!‐ Ghyta sączyła chwilę piwo ‐ Miałam marzenie…Mam plan, żeby zebrać grupę doświadczonych osób, by zastąpić paladynów, by bronić niewinnych i szkolić chętnych. I nijak się do tego przez ostatnie lata nie przybliżam! Czasem… czasem myślę, że lepiej zrezygnować. Jak ja mam w ogóle ludzi do tego zachęcać? Jak na razie mam marzenie, mieczyk, książkę i konia i nic więcej? Kto pójdzie za kobietą pół syrikiem a pół drowim pomiotem? Co ja mogę? Może lepiej zrezygnować od razu

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Odłożył powoli piwo na stół.
‐ Posłuchaj. Kiedyś, pewien człowiek powiedział mi, że nigdy nie zarobię grosza z muzyki. Mimo to, grałem. Kolejnego dnia, powiedział mi, że w życiu nie nauczę się grać. Mimo to ‐ gram. I ten człowiek dzień w dzień powtarzał mi to samo. Dzisiaj, gram gdzie popadnie, zarabiam na tym. ‐ Pociągnął kolejny łyk.
‐ Nie możesz się poddać! Czy ta karczma stałaby, gdyby budujący ją się poddał? Nie! Musisz dążyć do celu, choćb świat rzucał w Ciebie deszczem z toporów! ‐