Plugawe Ziemie

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Skręcił w lewo i biegł dalej

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
‐ Intuicja. ‐ powiedział krótko, a potem dodał: ‐ Co mi da dołączenie do Was? Oni mnie znajdą i zabiją. Was też.
Bóbr:
Tam akurat nie było skały.
Tylko wielki, czarny wilk. W ciemności lśniły jego wielkie, białe kły. Żółte, pozbawione wyrazu oczy świdrowały Cię i nie spuszczały z pola widzenia.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Cofnął się po czym biegł w prawo.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Pff, jakby śmierć miała zrobić mi czy mojej kompanii różnicę… W dodatku kto niby miałby nas zabić? Raczej na pęczki nie mają takich jak ty, Thrallu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
‐ Takich jak ja? Nie. Gorszych. O wiele gorszych.
Bóbr:
Tam również stał taki sam wilk.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Czy skałę dało się obejść?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Paladyni, hę? Mnie tam i tak nie zabiją…

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
‐ Są na tym świecie rzeczy o wiele gorsze. Uwierz mi.
Bóbr:
Obejść jako tako się nie dało, ale była tam mała szczelina.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Starał się przejść przez szczelinę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bóbr:
Była dość mała. Mogłeś się skulić i próbować się schować, ale nic więcej.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Więc zrobił to. Nasluchiwal co robią bestie

[Kubeł1001]

FD_God

‐Nie rozśmieszaj mnie… Zatem masz ostatnią szansę, przyłącz się do mnie lub zejdź mi z drogi i uciekaj jak nie chcesz tak strasznie walczyć, mam jeszcze całą armię do zniszczenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
‐ Przyłącze się, ale nie będę walczyć ze swoimi towarzyszami.
Bóbr:
Nic nie słyszałeś.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Nadal czekał, na wszelki wypadek

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bóbr:
Nadal nic nie słyszałeś, ale nie miałeś pewności, że jest już bezpiecznie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Nasluchiwal i dalej czekał

[Kubeł1001]

FD_God

‐Nie twierdzę, że wtedy twoi towarzysze nie okrzykną cię zdrajcą czy dezerterem, może dla bezpieczeństwa cię ogłuszyć i wrócić po ciebie jak to się skończy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
‐ Mnie raczej będzie ciężko ogłuszyć, ale mam pomysł… Wystaw miecz przed siebie.
Bóbr:
Nadal nic nie słychać. Mijały minuty, ale Tobie wydawały się godzinami.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wyszedł z szczeliny i Rozejrzał się

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bóbr:
Było ciemno, a więc rozglądanie się nie dawało wiele.