Plugawe Ziemie

[Kubeł1001]

Vader0PL

Milczał obserwując ich.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu odpuścili, widząc, że ich wysiłki są daremne.

Długie oczekiwanie zostało wynagrodzone: Na horyzoncie widać już miasto, Wasz cel.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Rycerz
Hip Hip Hura! Jechał dalej.

Wampir
//Gdzie można odblokować podpowiedź?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Pojawiasz się nagle przed nimi, mówisz im co i jak, zabijasz opornych, zastraszasz resztę i tyle.//

Pozostali obrali taką samą taktykę, może bez “Hip Hip Hura!”

[Kubeł1001]

Vader0PL

Rycerz
To chyba nawet dobrze, prawda?

Wampir
A więc warto użyć tego, starał się pojawić z użyciem niewidzialności przed nimi. Byleby nie mieć pleców.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bardzo. Zaś przewodzący grupie Rycerz, Twój mistrz, dał dłonią znak, aby się zatrzymać, co też uczynili inni wojownicy na jaszczurach oraz piechota.

Udało się, wywołałeś ogólną reakcję najpierw zdziwienia i zaskoczenia, a później strachu oraz paniki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Rycerz
Zatrzymał się.

Wampir
‐Spokojnie! Nie gryzę! I nie zamierzam nikogo z was zabijać, o ile zgodzicie się na moje warunki!

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Pora urządzić postów i wysłać zwiadowców. ‐ objaśnił mistrz.

Czekali, zapewne na owe warunki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Rycerz Śmierci
‐Mogę iść?

Wampir
‐Ruszycie ze mną, bez względu na to, gdzie. Będziecie mogli zabrać wszystkie swoje rzeczy i zapasy, jednak żadnego uzbrojenia. I pamiętajcie, że jestem jedynym Wampirem, którego widzicie. Jest pięciu innych, którzy do końca wędrówki pozostaną dla was niewidzialni i zaatakują, jeżeli wy spróbujecie mnie zabić. Będę organizować postoje i nie będę was zmuszać do morderczego marszu, zgoda?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli chcesz, to tak.

O ile większość pokiwała głowami, to trzech postawnych chłopów ruszyło w Twoją stronę z celem wiadomym, na szczęście tylko jeden był uzbrojony, a i tak była to siekiera.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Rycerz Śmierci
Wysunął się bardziej na przód, by ukazać, że on jest jednym ze zwiadowców.

Wampir
Przygotował swój długi miecz i na próbę wykonał nim obrót. Sama długość i jakość sprzędu powinny mówić za siebie…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Do towarzystwa miałeś dwóch innych Rycerzy, którzy również się zgłosili do tej misji.

Dało to taki efekt, że został tylko ten z siekierą, dwaj pozostali wrócili do grupy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Rycerz Śmierci
A więc z nimi ruszył w kierunku miasta.

Wampir
Drugą dłonią dał sygnał temu z siekierą, żeby ten pierwszy zaatakował.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zbiłeś go tym z tropu, ale nie na tyle, żeby nie skorzystał z okazji, wznosząc jednocześnie wściekły ryk i kręcąc siekiera nad głową, aby zadać wreszcie cios poprzez poziomy zamach z lewej do prawej, który miał rozłupać Ci czaszkę.

Ruszyliście, nieniepokojeni przez jakiekolwiek istoty, co można wziąć za plus. Wreszcie zauważyliście małe wzgórze, idealny punkt do obserwacji.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wampir
Chwycił miecz oburącz i spróbował zatrzymać siekierę. Uderzyć trochę poniżej głowni. Drewno kontra żelazo. A co z głownią siekiery? Przesunął się tak, żeby nie stanowiła zagrożenia.

Rycerz Śmierci
Skierował się tam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W ten sposób zdezorientowany chłop dzierży jedynie trzonek.

Gdy tam wjechaliście, problem był taki, że ktoś tam już był, a mianowicie trzech obserwatorów, sądząc po szatach i uzbrojeniu, tutejszych pustynnych koczowników.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wampir
‐Warto było?

Rycerz Śmierci
Odwrócił się do innego rycerza.
‐Nasi, czy jednak mogę ich zabić?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wzruszył ramionami, zaś pytanie sprawiło, że reszta odwróciła się do Was, o dziwo bez strachu w oczach.
‐ No, nareszcie. ‐ burknął jeden. ‐ Ile mieliśmy tu na Was czekać, konserwy? Miasto samo się nie zdobędzie.

W odpowiedzi zaklął, rzucając jednocześnie nim w siebie i uciekając między zabudowę wsi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wampir
Niezbyt honorowe jest strzelanie w plecy, ale je*ać, dziś mam zły humor. Posłał za nim trzy pociski Mroku, by go zabić.

Rycerz Śmierci
‐Racja, do tego potrzebni są mężczyżni. I oto właśnie przybyli… mniejsza, co już wiadomo?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Cudem uniknął dwóch, aż trzeci trafił go między łopatki i zakończył jego żywot.

‐ Podejdź, to sam zobaczysz.