Martwe Bagna

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Tak też można… ‐ stwierdził i dając czas goblinowi rozejrzał się za czymś ciekawym w okolicy . Rzadko mu się zdarzało przebywać na tychże Bagnach ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Woda. Wszędzie woda i mgła. Poza tym widzisz odległą wysepkę i coś dużego, leżącego na jej brzegu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wypuścił w tamtą stronę falę mrozu w taki sposób żeby zamienić mgłę w szron i zobaczyć cóż się tam znajduje .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, a Ty dostrzegłeś sporych rozmiarów mięsożernego płaza lezącego na brzegu wysepki.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Dosyć osobliwe .‐ stwierdził krótko i odwracając się spojrzał na goblina ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Właśnie skończył zeskrobywać grzyb z drzewa i przyglądał się badawczo trawie i krzakowi.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Są na cokolwiek przydatne ? ‐. spytał raczej z chęci dowiedzenia się czy to kolejny przejaw ogrodnictwa goblina czy zwykła chęć uzupełnienia apteczki ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie trawa. To co w trawie. ‐ powiedział cicho.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ W takim razie weź to i zabierajmy się stąd, ten wielki płaz nie wyglądał na przyjaznego .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Włożył rękę w kępę trawy i wyciągnął ją szybko. Zauważyłeś, że trzyma w ręce sporą gąsienicę o czarnym, chitynowym pancerzu wijącą się wściekle.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ No, to może mnie trochę bardziej zaciekawiłeś . Co takie zrobi dla nas ta gąsienica ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Goblin ściągnął z niej płytki pancerzyka, a potem zjadł całą gąsienicę nie zawracając sobie głowy zabijaniem jej czy dzieleniem na mniejsze porcje.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Aha.‐ pokiwał głową zrezygnowany po czym teleportował ich do pustki ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zanim to zrobiłeś zdążyłeś usłyszeć jak Goblin mówi:
‐ Gąsienica przysmak, a pancerzyk cenny i do mikstur.
//Trafiliście na Plugawe Ziemie. Zaczynasz.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo, Rafael, Lunaaax, FD_God:
Trafiliście w końcu na Martwe Bagna, jeden z przystanków Waszej podróży.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Idealne miejsce do wypoczynku. Co najgorsze to do wiecznego.‐ Rzekł ze swojego pseudo tronu.

[Kubeł1001]

Lunaaax

Ostrożnie stąpała po bagnach, uważając na wszystko. Rozejrzała się po okolicy.
‐ Bardzo urokliwe miejsce ‐ mruknęła cicho.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Prawdopodobnie to tu pożegnamy się z naszymi zapasami…i moim ukochanym fistaszkiem.‐ stwierdził Manfred wpatrzony w błoto pod swoimi nogami ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Potrzeba nam zasięgnąć języka, by znaleźć bezpieczną przeprawę.‐ stwierdził pół‐Wampir.
‐ To dawaj, jesteś w końcu je**nym Magiem, nie? ‐ burknął Van Helsing.
Tamten wzruszył jedynie ramionami i odszedł w sobie znanym kierunku, za nim poszedł Van Helsing, mrucząc do Manfreda:
‐ Będę miał go na oku.
Minął kwadrans, potem kolejny i jeszcze jeden. Jednak, wreszcie wrócili. Najpierw szedł łowca potworów, za nim Baku. W dłoniach trzymał kawał liny, jednak bardziej mogło ciekawić to co było na niej zawieszone…
Zasuszone zwłoki, ucięte w okolicach pasa. Widać było tam jeszcze nieco kręgosłupa, a lina pochodziła z pętli zaciśniętej na szyi nieszczęśnika.
‐ Oto Awar Rarik, Mag Mutacji i Nekromanta, rozczłonkowany i powieszony jakieś pół wieku temu. Znał okolicę jak własną kieszeń. ‐ wyjaśnił Baku.
Hobbit odwrócił wzrok, gdy Wampir położył zwłoki na ziemi i klęknął przed nimi. Krasnolud wpatrywał się w to z nienawiścią, Ork z ciekawością, a Elfka z uwagą. Walon i Drizzt byli obojętni, Arcymag kiwał głową z uznaniem, a Van Helsing nie spuszczał palca ze spustu swej kuszy.
Wampir zaczął mruczeć jakieś zaklęcie i gdy skończył wylał na okolice serca i do otwartej paszczy trupa jakiś zielono‐żółty płyn. Wstał, a po chwili ciałem wzdrygnęły konwulsje i zaczął drgać. Po chwili trup podniósł się na łokciach i skierował na każdego zaskoczone, piwne oczy. Baku chwycił za sznur i podniósł go, opierając sobie na plecach.
‐ Awar zdradzi nam bezpieczne przejście przez bagna. ‐ rzekł i odwrócił głowę by spojrzeć na ożywione zwłoki. ‐ Prawda? ‐ zapytał.
W odpowiedzi trup podniósł zasuszoną kończynę i wskazał na jakieś miejsce.
‐ Dwieście kroków w tę stronę, Ty cholerny mieszańcu. ‐ warknął.
‐ Haha, już go lubię! ‐ stwierdził ze śmiechem Walon.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Będziemy wieszać później jednego mutageniste drugi raz ? Wspaniale !‐ odparł ze śmiechem Von Carstein, jednak mimo lekko okazanej radości był gotów żeby spopielić ów twór magią światła ‐.