Wioska goblinów

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Oh nie, zmieniam się w goblina.//
Zapukał, wchodzenia do chaty pełnej niebezpiecznych rzeczy bez ostrzeżenia nie było dobrym pomysłem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Właź, szefo! ‐ odparł szaman z wnętrza. Najwidoczniej był już przygotowany na Twoje przyjście, albo nie spodziewał się nikogo innego.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Albo to on jako jedyny umiał pukać. Wszedł do środka.
‐Podobno mnie szukałeś.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Owszem, była taka możliwość.
‐ Udało się! ‐ krzyknął szaman, gdy tylko przekroczyłeś próg. ‐ Zrobiłem! ‐ dodał i wskazał na małą kupkę kamiennych bloków o różnym kształcie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Co to?
Podszedł bliżej kupki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Golem! ‐ powiedział tryumfalnie, uśmiechając się od ucha, do ucha.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Z lekko kwaśną miną szturchnął golema.
‐Myślałem, że bedzie winkszy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Gupiś! ‐ odparł szaman. ‐ Najpierw to ja muszę powiedzieć zaklęcie, a wtedy z tych kamieni zrobi się Golem!

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐No to mów.
Odsunął się od kupki dając szamanowi miejsce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Był to dobre posunięcie, gdyż ta zaczęła drgać, pod wpływem mruczenie szamana, a po chwili zaczęły formować się nogi, a później korpus. Potem, na jego szczycie, ułożył się kamień, który powinien spełniać rolę głowy. Na koniec zaczęły formować się kończyny. W miejscu dłoni, były spore bryły kamienia, do tego nabijane kolcami. Jednak stwór nie dawał oznak życia, nie poruszał się i wyglądał właściwie jak rzeźba.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐To żyje?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeszcze go trzeba posypać specjalnym proszkiem. ‐ odparł szaman. ‐ Mam to zrobić?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐A nie oszaleje nam tu?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jest pod moją władzą. ‐ odparł z całkowitą dumą.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐A Ty nam tu nie oszalejesz?
Uśmiechnął się szeroko mrużąc lekko oczy i patrząc na szamana.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szaman rozprostował palce z charakterystycznym trzaskiem i odpiął od paska mieszek z jakimś żółtym proszkiem. Stanął na krześle obok Golema, by móc dosięgnąć jego głowy. Gdy to się udało, posypał jego łeb proszkiem i zrobił z niego kilka symboli. W tym momencie odskoczył gwałtownie i stanął obok Ciebie. Z czasem sam Golem zaczął się poruszać, a jego ręce, nogi i klatka piersiowa zaświeciły się takimi samymi symbolami jak te na głowie. Na kamieniu, który miał być głową, zaświeciły się dwa, naturalnie żółte, tak jak inne, punkciki. Pewnie były to oczy.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐A mówio, że gobliny słabe i głupie, a tu patrz!
Z dumą spoglądał to na golema to na szamana.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szamana również rozpierała duma, Golema trochę mniej, bo właściwie nic nie czuł.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Myślisz, że oprócz obrony do czegoś się przyda? Mury trza załatać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Obrona, atak, co za różnica? To typowy napi**dalak, wieśniacy i milicja z okolicy nie będo mieć szans! A na mury to nam kamień potrzebny.