Zaczął lekko panikować, ale wolał tego nie pokazywać swoim towarzyszom. Jaki żołnierz byłby spokojny gdy jego dowódca sra ze strachu?
Czekał. Nic innego mu nie zostało, a nie zamierzał wychodzić z przyjemnego i bezpiecznego fortu.
Oni również czekali, więc zapowiada się wojna nerwów. Z drugiej strony, jest ich za mało, żeby wziąć Was oblężeniem. Z głodówką też byłoby ciężko, bo zawsze możecie zeżreć kobiety, dzieci i najsłabszych wojów.
Więc skorzystała z okazji i nachlała się więcej grogu, nie tak, żeby się upić tylko w celu dodania sobie odwagi. Potem wsadziła rękę w gacie i zaczęła się drapać po dupie.
‐ Golym pewnio wie ‐ wykrzyczała Piro z baszty. ‐ Pokaż im gdzie poszed szamano!
