Gród Maleryks

[Kubeł1001]

bulorwas

//Ten uczuć, kiedy jesteś fatum śmierci wśród goblinów.//
Poszedł za nimi i wszedł na wartownie rozglądając się w okół. Widać coś podejrzanego?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystko w najlepszym porządku, tak jakby nikt nie miałby włamać się tu i zasztyletować Cię jak Twoją małżonkę… Chyba tym, co było najgorsze w tej sytuacji, było właśnie oczekiwanie na ruch tajemniczych zamachowców…

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Wyłaź ku*wa!
Krzyknął w pole

[Kubeł1001]

Kuba1001

Żadna ku*wa niestety nie zaszczyciła Cię Twoją obecnością, żaden skrytobójca również nie…
‐ Szefo! ‐ krzyknął jeden z Goblinów, biegnąc ile sił w nogach z fortu i drąc mordę jak nigdy wcześniej w życiu. ‐ Szefo, szybko! Szefa żona żyć!

[Kubeł1001]

bulorwas

Jak najszybciej mógł, zszedł po drabinie i pobiegł za goblinem

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rzeczywiście, na głównym placu stała, podtrzymywana przez kilku żołdaków, Twoja żona, nienaturalna blada, ale na pewno żywa! Jej zbolałe i słabe oblicze nieco rozjaśnił uśmiech na Twój widok.

[Kubeł1001]

bulorwas

Podbiegł do niej najszybciej jak mógł i obiął ją.
‐Kochanie, tak się martwiłem!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie odpowiedziała, najwyraźniej była zbyt osłabiona, ale znów się uśmiechnęła i oddała uścisk, acz o wiele słabiej, niż się spodziewałeś.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Zanieście ją do łóżka i pilnujcie jak oka w głowie, wynagrodzę was.
Powiedział gobliną które ją przyniosły. Podszedł do losowego goblina.
‐Idź do sklepikarza i tych co się najlepiej na medycynie znają i ich zawołaj. Moja żona jest w potrzebie, opłacę wszystko.
Wydal rozkaz

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ja pie**olę, jak zawsze wszystko na kuwa mojej głowie, jeden kuwa łeb na cały gród. ‐ psioczył pod nosem szamano, który nagle się pojawił i odebrał Goblinom Twoją małżonkę, aby zanieść ją do swojej chaty… W sumie nic dziwnego, przecież jako jedyny w grodzie znał się na medycynie oraz produkcji i użytkowaniu danych specyfików, więc jeśli ktoś miał ją uratować, to tylko on.

[Kubeł1001]

bulorwas

Pozwolił mu działać samemu rozglądając się po grodzie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic się nie zmieniło, zaaferowane nagłym powrotem ze świata zmarłych Twej małżonki Gobliny zaczęły powoli się rozchodzić i wracać do swych prac. Do tego słońce już niemal zaszło, a więc ten dzień przeżyłeś bez zamachu na swoje życie, co powinieneś chyba wziąć za dobrą monetę.

[Kubeł1001]

bulorwas

Poszedł do domu swego szamano by zobaczyć jak mu idzie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dom szamano był zamknięty na cztery spusty od wewnątrz, najwidoczniej miał miał zamiaru wpuszczać gapiów, gdy był tak zajęty, nawet w tym celu postawił pod drzwiami zbrojną straż w postaci dwóch Goblinów, acz nie mieli oni czelności Cię zatrzymywać.

[Kubeł1001]

bulorwas

Spojrzał przez okno

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic, albo panował tam taki wielki mrok, albo szamano umyślnie je czymś zasłonił, żeby naprawdę mieć całkowity spokój.

[Kubeł1001]

bulorwas

Spacerował sobie po grodzie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Spacerowałeś sobie, zawędrowałeś aż na jego obrzeże, gdy usłyszałeś krzyk, który dotarł tu aż spod bramy, jeśli nie… Chaty szamana…

[Kubeł1001]

bulorwas

Podbiegł tam.
‐Co się ku*wa dzieje?!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dobre pytanie, acz nikt nie miał na nie odpowiedzi, Tobie w sumie też będzie ciężko je odkryć… Strażnicy pozostawieni pod drzwiami chaty przez szamana byli martwi, obaj ze skręconymi karkami. Jej właściciel skończył podobnie, acz miał zmiażdżoną czaszkę, zupełnie jakby ktoś wsadził mu palce w oczodoły i nacisnął tak mocno, że kość ustąpiła… Na całe szczęście Twoja żona najwidoczniej ocalała, bo leżała na łóżku i żyła, acz oddychała dość słabo.