Obóz Walimur

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Powiedz, że przenosimy obóz do lasu najdalej od wiosek
Wydał rozkaz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i tym razem nie czekał na potwierdzenie, ale natychmiast wybiegł z namiotu. Po chwili słyszałeś jego skrzekliwy głos wydający komendy i inne dźwięki towarzyszące pracy całej grupy.

[Kubeł1001]

bulorwas

Popatrzył na swoje rany. Jak się czuł?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystkie się już zabliźniły i powoli goiły, Ty również czułeś się znacznie lepiej, ale to i tak za wiele na forsowny marsz czy walkę, co najwyżej na krótki spacerek.

[Kubeł1001]

bulorwas

Usiadł więc zamiast leżeć

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, ale że przemieszczacie obóz, to i Ty będziesz musiał ruszyć wraz z nim, zaś Twoje prowizoryczne nosze niesie się lepiej, gdy leżysz.

[Kubeł1001]

bulorwas

Położył się więc i koordynował całe przeniesienie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trwało to nieco ponad godzinę, ale udało się. W nowym miejscu jednak nie zaznałeś spokoju, bowiem po kilku kwadransach od rozstawienia obozu usłyszałeś podniesione głosy i ryki na zewnątrz, dodatkowo wzmocnione szczękiem oręża i ujadaniem… Warga? Skąd niby mieliście Wargi?

[Kubeł1001]

bulorwas

Wyszedł z namiotu i rozejrzał się po całym widowisku. Cóż się działo?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ano, do obozu zawitali goście, konkretniej odziani w przedniej jakości kolczugi i elementy zbroi płytowej wraz z hełmami i wilczymi lub niedźwiedzimi futrami Orkowie, którzy to właśnie dosiadali Wargów, których ujadanie słyszałeś w namiocie. Obecnie awanturowali się oni z resztą ekipy, a obie strony dobyły już broni i były gotowe do przejścia z kłótni, do rękoczynów i mordobicia.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Stać! Róbcie miejsce!
Wykrzyczał donośnie I wszedł między swoich ludzi, którzy po rozkazie powinni się rozstąpić. Wskazał mieczem na którym się podpierał na jeźdźców.
‐Jestem przywódcą bandy. Kto wy i skąd macie Wargi w tych okolicach?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nieźle się dałeś poharatać, przywódco. ‐ odparł kpiąco jeden z Orków, chowając broń na miejsce. Po chwili reszta poszła w jego ślady, więc najpewniej to on jest przywódcą. ‐ Chętnie odpowiem na Twoje pytanie, ale na pewno nie przy nich wszystkich, w rozkazie była rozmowa w cztery oczy.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐W rozkazie też miałeś ten krzywy ryj czy to tylko dodatek z twojej strony?
Odgryzł się.
‐Złaź z Warga, pogadamy w namiocie. Chyba już wiem kto cię wysłał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie jesteśmy aż tak zdesperowani. Może wrócimy, gdy nauczysz się ogłady, podrzędny watażko. ‐ odparł równie dumnie, co wściekle Ork i zawrócił swego Warga, aby opuścić obóz, tak jak i jego towarzysze.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Dobra, spokojnie. Może za ostro się wyraziłem.
Dał komendę swoim ludziom by się rozeszli.
‐Mów co masz do przekazania

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zawrócił Warga, a więc oddalił się na tyle, że byłeś poza zasięgiem jego słuchu. A nawet jeśli, to co z tego? Najwidoczniej zbytnio uraziłeś jego dumę. Też coś, tacy to dostają manii wielkości od byle gówna.

[Kubeł1001]

bulorwas

Przyzwał do siebie goblina, któremu zawsze przekazywał rozkazy.
‐Podwoić straże tej nocy, każdy kto opuszcza obóz ma wziąć róg.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A skąd ma wziąć róg? Po kiego takie straże? ‐ wypytywał Goblin, po raz pierwszy zawodząc, bo w końcu nie zrozumiał Twoich rozkazów za pierwszym razem.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Róg gwizdek czy innego ch*jstwo. A straże są po to,że przed chwilą widzieliśmy Orków na wargach z dużymi umiejętnościami. Twierdzisz, że po tym, jak obnażyłem dumę ich dowódcy, nie zaatakują?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A po co atakować jak on nas chcieli… Ten no… Zwerbować?