Morze Wydm

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Taki, który za obrazę może się odpłacić. A zarazem taki, który wie, że jego Pan zna wasze możliwości i pośle was na zadania, na których dacie sobie radę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No to powiedz mu, że zastanowimy się i za dwa dni oczekujemy jego innego, normalnego, posła z zaliczką złota, którą przyjmiemy, jeśli się zgodzimy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Przydałby się róg, żeby dać sygnał Uruk‐Hai.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//No przydałby się, przydał. Co ja Ci na to mam poradzić?//

[Kubeł1001]

Vader0PL

W odpowiedzi uniósł jedynie palec wskazujący do góry, gdzie utworzył widoczną z daleka chmurę z pocisków Mroku, w której postarał się utworzyć strzałę w dół, sygnalizującą to miejsce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gnolle nie miały pojęcia, o co chodzi, ale dość szybko zwarły szyk i chwyciły za broń, gdy pojawili się towarzyszący Ci Urukowie, również gotowi do walki, bo po to w końcu ich wezwałeś, a przynajmniej w mniemaniu samych Uruk‐Hai.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Więc? Czego jeszcze w umowie nie zrozumiałeś?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gnoll splunął, a później odszedł wraz ze swoją bandą i tyle ich widziałeś. Cóż, skoro negocjacje masz za sobą, można już wracać do Kresu Nadziei, prawda?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Problem polega na tym, że Gnoll po prostu go zlekceważył i tym samym usunął umowę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Otóż nie tym razem, gdyż zlekceważył Ciebie, nie umowę, bo wcześniej jasno twierdził, że chętnie pozna konkrety tej współpracy, ale z ust innego dyplomaty.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czyli nie mógł go zabić?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mógł, ale na pewno nie teraz, jeśli nie chce podpaść już drugiego przełożonemu…

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Wracamy.
Jak powiedział, tak samo brzmiał rozkaz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Zmiana tematu, zacznę Ci, gdy będziesz na miejscu.//

[Kubeł1001]

Taczka:
Podróż była długa i nie należała do przyjemnych, ale to nie przez niewygody, Twój powóz był niczym komnata na kołach, a bardziej nudę i monotonność. Nic nie urozmaicało ani trasy, ani podróży, choć Rodo wciąż to chwalił, uważając to za lepsze niż walkę z bandytami, koczownikami albo potworami. Teraz miałaś okazję choć chwilę odpocząć, mimo że z nieba wciąż lał się żar. Wcześniej postoje robiliście w nocy lub wieczorem, czasem wtedy właśnie podróżowaliście, odpoczywając we dnie, ale teraz mogliście sobie pozwolić na dzienny postój, ponieważ dotarliście wreszcie do pierwszej z nielicznych oaz, jakie można tu było znaleźć. Składała się z zbiornika wodnego przypominającego niewielkie jezioro, wokół którego rosły różne krzewy i drzewa, w tym te owocowe. Służba skorzystała z tego, aby napoić wielbłądy i uzupełnić bukłaki na drogę, a Twoja ochrona postanowiła odpocząć, uprzednio przeszukawszy oazę i wystawiając warty.

[Taczkajestcool]

Obmyła sobie twarz wodą z jeziora, żeby jakoś się odświeżyć, a potem zerwała owoc z jednego z drzew, żeby go spróbować. Jeśli drzewa były za wysokie, to poszła poprosić Rodo o pomoc.

[Kubeł1001]

Udało Ci się to zrobić bez niczyjej pomocy, sam owoc zaś był bardzo soczysty, choć lekko kwaśny. Widywałaś już chyba podobne na stole podczas uczty weselnej czy wcześniejszych posiłków w swoim pałacu w Ur.

[Taczkajestcool]

Poszła rozejrzeć się po oazie, bo nie miała pomysłu na zrobienie czegoś innego.

[Kubeł1001]

Drzewa, krzewy, woda… Nic ciekawego, przynajmniej dla Ciebie, wychowałaś się w Verden, tam to widoki powszednie, nie to co tutaj. Tak czy siak, wszystko było gotowe do dalszej drogi, od Ciebie zależy, czy zechcesz wznowić ją teraz, czy jeszcze chwilę odpocząć.

[Taczkajestcool]

Weszła więc do swojego powozu i dała sygnał do wyjazdu, czy coś w tym stylu.