Krasnoludzki fort rozbójniczy

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Rzeczywiście, słabo.
Uśmiechnął się.
‐Jednakże, można skombinować machiny i wykopać wilcze doły. W szczególności, że tylko my będziemy o tym wiedzieć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No to zajebiście. ‐ powiedział i wstał, klepiąc Cię po plecach. ‐ Cieszę się, że zgłosiłeś się na ochotnika. ‐ dodał, odchodząc i rzucając jeszcze przez ramię: ‐ Wytyczne dostaniesz jutro.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Uśmiechnął się kwaśno.
‐Ma się rozumieć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Lordu już odszedł, więc teraz możesz się czymś zająć lub zwyczajnie pójść spać czy coś w tym guście, bo posiłku raczej nie będzie…

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wolał pójść spać, co też zrobił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obudziłeś się rankiem, dnia następnego rzecz jasna. Tak czy inaczej, spało Ci się w miarę dobrze, choć nie tak jak zawsze, z racji świeżych wrażeń po bitwie i stracie ucha. Po przebudzeniu zdałeś sobie sprawę z tego, że ciała już dawno pogrzebano i/lub spalono, a bandyci wciąż spali, jedli jakieś śniadanie, rozmawiali lub stali na wartach.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył na śniadanie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kucharz albo był martwy, albo ranny, albo zajęty, toteż nie było nic gotowego, zamiast tego musiałeś uraczyć się chlebem, serem, kiełbasą i tym podobnymi produktami.

[Kubeł1001]

Vader0PL

To wystarczy, zdjadł trochę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zdążyłeś napełnić żołądek, aż posiłku nie przerwał Ci dowódca zgrai bandytów.
‐ Wstawaj, trza interesy omówić.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Oczywiście.
Wstał i ruszył za nim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dam Ci złoto i dwóch dryblasów do pomocy, do tego jakieś wozy i inne pierdoły… Jedź do Linest, nakup wszystkiego: Żywności, wody, leków, amunicji do machin i najlepiej samych machin, przydałaby nam się jakaś balista albo kilka skorpionów… Jeden wóz masz załadowany zbędną bronią i pancerzami, usiekli nam tylu naszych i do tego sami poginęli, że mamy tego nadmiar. I chyba tylko tego. Postaraj się też zwerbować kogoś w karczmie, bandytów, najemników i innych takich szumowin nie brakuje. Jasne? Jasne. ‐ wyjaśnił wszystko w swym monologu, niemalże na jednym oddechu, a później odszedł, najwidoczniej zajęty swoimi sprawami.
Ty zaś zauważyłeś konwój złożony z czterech połączonych ze sobą wozów, ciągnięty przez sześć koni, oraz dwóch bandytów, człowieka i Orka, którzy przy nim czekali.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Podszedł do nich.
‐Szykują się nam małe zakupy, więc cieszę się, że ruszamy od razu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwali głowami i wsiedli na wóz, czekając tylko na Ciebie.
Warto wspomnieć o tej parce, gdyż zielonoskóry to największy Ork jakiego w życiu widziałeś, chyba też najbardziej umięśniony, co eksponuje poprzez chodzenie z gołymi górnymi partiami ciała. Za broń służy mu tylko i wyłącznie jedyny topór dwuręczny o dwóch ostrzach, choć za paskiem a też spory nóż o ząbkowanej klindze.
Zaś człowiek to inna bajka, bo odziany w hełm z nosalem, kolczugę, przeszywicę i elementy zbroi płytowej, zaś zbrojny w miecz długi, dużą, drewnianą tarczę okutą metalem, sztylet i dwuręczną kuszę z zapasem bełtów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wesoła kompania. No nic, dosiadł się równueż. Pora na przygodę, jak to niektórzy mówią.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ruszyliście po ową przygodę.
//Jutro zacznę w Linset, gdy będziecie na miejscu.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Wraz z nową i starą ekipą oraz zapasami wróciłeś do fortu, gdzie już pod bramą przywitał Cię Lordu, rzecz jasna oczekując przy tym na raport.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Udało się załatwić wszystko, z wyjątkiem machin. Lecz myślę, że uda mi się załatwić jakiegoś rzemieślnika w innym mieście.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A tamci? ‐ spytał, wskazując na byłych żołnierzy Cesarstwa, którym kwatermistrz już przygotowywał kwatery i zajęcia, a także dbał o rozładunek zapasów, rzecz jasna rękoma innych bandziorów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Byli wojskowi, dezerterzy. Na początek radzę ich pilnować, ale się nadają.