Wyspa Trolli

[Kubeł1001]

Bilolus1

Podążył za Funrirem, ciasno ściskając magiczną włócznię w swych opancerzonych rękach ‐ w każdej chwili gotów aby użyć jednego z magicznych zaklęć ‐ starał się trzymać środka grupy, o tyle że było to bezpieczne i zapewne dodawało otuchy tym którzy szli przy nim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W ten sposób dotarliście w komplecie nad małą polanę, gdzie zastałeś przynajmniej tuzin trollowych trucheł, a także ośmioosobowy oddział krasnoludzkich wojaków, którzy niby ledwo co żyli, ale na Twój widok zaraz wstąpiła w nich nowa siła.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Witajcie, bracia ! Idziemy dalej. Jeszcze dzisiaj ta wyspa będzie moja…‐ stwierdził zbliżając się do nich ‐. I cokolwiek tam czeka, nie zatrzyma mnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Parłeś naprzód, a oni nie mieli zamiaru teraz stchórzyć ani pozostawić swego Króla na pastwę tego, co czai się w ostępach tej wyspy, więc wszyscy ruszyli razem z Tobą, chronionym przez rozstawionych wokół gwardzistów. O dziwo, idąc przez dżunglę nie natrafiliście na nic groźnego przez prawie kwadrans, a Ty kilka razy zostałeś porażony odbitymi promieniami słonecznymi… Odbitymi najpewniej od ścian tej wieży, gdzie czekał na Ciebie Twój upragniony artefakt… Cóż, dobra passa się wreszcie skończyła, gdy z dżungli zasypały Was oszczepy, strzały i małe strzałki wystrzelone z dmuchawek. Oczywiście nie robiło to wrażenia na obitych w płytę, blachę i kolczugę Krasnalach, ale ciężko będzie kontynuować marsz z takim towarzystwem na głowie…

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Okryjmy się tarczami panowie ! Po to wam załatwiłem pawęzie ! I przemy do wieży !‐ stwierdził zwołując swych poddanych bliżej aby go okryli kiedy prze na przód ‐ zanim jednak to zrobili wycelował swą włócznię ku jednemu z punktów ostrzału i krótko stwierdził “Lakis”‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jedno solidne pie**olnięcie Twej ukochanej włóczni zabiło co prawda tylko kilku dzikusów, ale przy okazji złamało wolę walki w całej reszcie, więc uciekli i macie drogę wolną, a przynajmniej do chwili spotkania kolejnego zagrożenia.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zarzuciwszy z lekka swą peleryną zakręcił w powietrzu włócznią, i wskazał swoim że pora ruszać dalej ‐ w drugiej ręce dzierżył swój topór.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przedarliście się przez dżunglę bez większych problemów, jednakże w końcu dotarliście w okolice wieży. Stąd widzieliście tylko jak od czasu do czasu pobłyskuje promieniami odbitego słońca, jednakże była szczelnie pokryta bluszczem i inną roślinnością. Jednakże nie to było Waszym problemem. Także nie pułapki w środku, o ile były. Tylko Trolle kręcące się wokół wieży, w tym osobniki największe, jakie w życiu widziałeś, przypominające gabarytami młode Olbrzymy lub Gigantów. Do tego były ich setki.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Słodki Durinie…‐ stwierdził Baron cicho rozglądając się wokół po swoich ludziach ‐. Jakieś pomysły jak dostać się do środka…?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ My się poświęcimy i ich odciągniemy, a Król się prześlizgnie. ‐ zaproponował dowódca gwardii, na którego popatrzono jak na szaleńca, jednakże po chwili wszyscy przytaknęli, zgadzając się na ten samobójczy dowód wierności krasnoludzkiej kornie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Panowie, macie spi***alać ile sił w nogach, macie biec do statków i nie zatrzymywać się doputy nie na drewnie moich statków. Ja wejdę do środka i wrócę samemu, nie bójcie się o to. Kiedy wrócę będę znacznie potężniejszy.‐ stwierdził z niechęcią przekonując się do planu ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie możemy pobiec do statku, jest zacumowany zbyt blisko brzegu. ‐ zaoponował Fundir. ‐ Jak pobiegniemy, a one za nami, to rozszarpią go na drzazgi i nikt stąd wtedy nie ucieknie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ W takim razie macie ku*wa przeżyć, i to jest rozkaz panowie. Bez bohaterstwa.‐ stwierdził tonem nie cierpiącym sprzeciwu ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na pohybel. ‐ powiedział Fundir.
‐ Na pohybel, ku*wa. ‐ dodał dowódca gwardii.
‐ Na pohybel! ‐ powtórzyli chórem pozostali żołnierze i ruszyli, aby zrobić to, co było w ich powinności: Odciągnąć Trolle. Posłużyły im do tego bełty wystrzelone z kusz, okrzyki i uderzanie ostrzami broni o tarczę. Po osiągnięciu efektu zaczęli długi bieg na swoich krótkich nóżkach, a za nimi pobiegły Trolle. Problem był tylko taki, że odciągnęli tak mniej więcej jedną trzecią, reszta wciąż niewzruszenie trwała wszędzie wokół wieży.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron westchnął głęboko, starając się utrzymać swoje bijące ze strachu serce w ryzach ‐ po czym wycelowawszy swą włócznię gdzieś w bok od miejsca największej koncentracji zakrzyknął.

‐ Niech nie ma siły…tylko zabłyśnie i pie**olnie, przyjacielu. LAKIS !‐ a zaraz po tym, znacznie ciszej ‐. Romin Signul…‐ i ruszył do paszczy lwa, kierując się do wieży ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skutecznie przywołałeś najbliższe Trolle, może było tego z kilkanaście sztuk, jednakże pozostałe wciąż stały na swoich miejscach, a ich największa koncentracja znajdowała się oczywiście wokół drzwi wejściowych.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Raz Krasnoludowi śmierć…‐ tak też postanowił przebiec obok Trolli, licząc że dzięki magii włóczni nie będą go widzieć, w pełni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie widzieli, owszem, ale były zbyt blisko siebie, żeby nie zauważyć Cię w inny sposób, toteż w końcu na jednego wpadłeś, który uniósł wielkie łapska w górę, aby zmiażdżyć niewidzialnego intruza.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Postanowił przebiec mu pod nogami…a kiedy to robił uniósł na moment włócznię…szepcząc

‐ Lakis…‐ po czym ruszył biegiem w stronę drzwi, licząc że zmasakrowane klejnoty rodowe Trolla odwrócą uwagę reszty, przynajmniej na tyle żeby utorować mu przejście ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No niestety, tym sposobem pozbyłeś się tylko tego jednego i dwóch, którzy przewrócili się o jego ciało. Pozostali otoczyli Cię szczelnym kordonem, zacieśniając go z każdą chwilą…