Wyspa Trolli

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Słodki Durinie…‐ stwierdził Baron cicho rozglądając się wokół po swoich ludziach ‐. Jakieś pomysły jak dostać się do środka…?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ My się poświęcimy i ich odciągniemy, a Król się prześlizgnie. ‐ zaproponował dowódca gwardii, na którego popatrzono jak na szaleńca, jednakże po chwili wszyscy przytaknęli, zgadzając się na ten samobójczy dowód wierności krasnoludzkiej kornie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Panowie, macie spi***alać ile sił w nogach, macie biec do statków i nie zatrzymywać się doputy nie na drewnie moich statków. Ja wejdę do środka i wrócę samemu, nie bójcie się o to. Kiedy wrócę będę znacznie potężniejszy.‐ stwierdził z niechęcią przekonując się do planu ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie możemy pobiec do statku, jest zacumowany zbyt blisko brzegu. ‐ zaoponował Fundir. ‐ Jak pobiegniemy, a one za nami, to rozszarpią go na drzazgi i nikt stąd wtedy nie ucieknie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ W takim razie macie ku*wa przeżyć, i to jest rozkaz panowie. Bez bohaterstwa.‐ stwierdził tonem nie cierpiącym sprzeciwu ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na pohybel. ‐ powiedział Fundir.
‐ Na pohybel, ku*wa. ‐ dodał dowódca gwardii.
‐ Na pohybel! ‐ powtórzyli chórem pozostali żołnierze i ruszyli, aby zrobić to, co było w ich powinności: Odciągnąć Trolle. Posłużyły im do tego bełty wystrzelone z kusz, okrzyki i uderzanie ostrzami broni o tarczę. Po osiągnięciu efektu zaczęli długi bieg na swoich krótkich nóżkach, a za nimi pobiegły Trolle. Problem był tylko taki, że odciągnęli tak mniej więcej jedną trzecią, reszta wciąż niewzruszenie trwała wszędzie wokół wieży.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron westchnął głęboko, starając się utrzymać swoje bijące ze strachu serce w ryzach ‐ po czym wycelowawszy swą włócznię gdzieś w bok od miejsca największej koncentracji zakrzyknął.

‐ Niech nie ma siły…tylko zabłyśnie i pie**olnie, przyjacielu. LAKIS !‐ a zaraz po tym, znacznie ciszej ‐. Romin Signul…‐ i ruszył do paszczy lwa, kierując się do wieży ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skutecznie przywołałeś najbliższe Trolle, może było tego z kilkanaście sztuk, jednakże pozostałe wciąż stały na swoich miejscach, a ich największa koncentracja znajdowała się oczywiście wokół drzwi wejściowych.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Raz Krasnoludowi śmierć…‐ tak też postanowił przebiec obok Trolli, licząc że dzięki magii włóczni nie będą go widzieć, w pełni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie widzieli, owszem, ale były zbyt blisko siebie, żeby nie zauważyć Cię w inny sposób, toteż w końcu na jednego wpadłeś, który uniósł wielkie łapska w górę, aby zmiażdżyć niewidzialnego intruza.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Postanowił przebiec mu pod nogami…a kiedy to robił uniósł na moment włócznię…szepcząc

‐ Lakis…‐ po czym ruszył biegiem w stronę drzwi, licząc że zmasakrowane klejnoty rodowe Trolla odwrócą uwagę reszty, przynajmniej na tyle żeby utorować mu przejście ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No niestety, tym sposobem pozbyłeś się tylko tego jednego i dwóch, którzy przewrócili się o jego ciało. Pozostali otoczyli Cię szczelnym kordonem, zacieśniając go z każdą chwilą…

[Kubeł1001]

Bilolus1

//Czej czej, ja liczyłem że strzele go tak, i odwrócę uwagę reszty kiedy będę spierdzielał w stronę drzwi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ale one wszystkie są jeszcze bardziej bezmózgie, bo są pod wpływem artefaktu z wieży, więc mają gdzieś to, co zrobiłeś, skupiają się na zamordowaniu Cię, bo zagrażasz artefaktowi.//

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Romin Signul…‐ mruknął jeszcze raz, zaraz rzucając się w bok, próbując przemknąć pod nogami reszty trolli ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie udało się, ponownie. Najpewniej zostałbyś teraz zmiażdżony i tak skończyłby się sny o potędze i sama potęga Królestwa Krasnoludów, gdyby nagle Trolle nie zatrzymały się w miejscu niczym kamienne posągi, z czym związek mogło mieć dziwne buczenie, jakby dobiegające z wieży. Tym dziwniejsze, że bestie po chwili się rozstąpiły, najwidoczniej pozwalając Ci wejść do środka wieży.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Skuliwszy się w sobie ruszył bardzo szybkim krokiem ‐ trzymając włócznię wyciągniętą w stronę wieży ‐ jakby chcąc utrzymać owe buczenie ‐ rozglądał się wokół gdy kierował się ku swemu celowi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wokół były Trolle, zaś wieża była idealnie gładka, dopóki nie podbiegłeś: Wtedy zmaterializowało się w niej wejście, tym bardziej kuszące, że bestie zaczęły budzić się z transu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Ruszył w strone owego wejścia pędem, teraz nie powstrzymując się od biegu, chciał się znaleźć we wnętrzu konstrukcji jak najszybciej

[Kubeł1001]

Kuba1001

Chwilę po tym jak przekroczyłeś drzwi, te się zamknęły i zniknęły, pozbawiając Trolle możliwości dopadnięcia Ciebie, a jednocześnie odcinając Ci drogę ucieczki. W ten sposób możesz tylko i wyłącznie brnąć przed siebie, na przykład po materializujących się teraz spiralnie zakręconych schodach.