Wyspa Trolli

[Kubeł1001]

Bilolus1

//Czej czej, ja liczyłem że strzele go tak, i odwrócę uwagę reszty kiedy będę spierdzielał w stronę drzwi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ale one wszystkie są jeszcze bardziej bezmózgie, bo są pod wpływem artefaktu z wieży, więc mają gdzieś to, co zrobiłeś, skupiają się na zamordowaniu Cię, bo zagrażasz artefaktowi.//

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Romin Signul…‐ mruknął jeszcze raz, zaraz rzucając się w bok, próbując przemknąć pod nogami reszty trolli ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie udało się, ponownie. Najpewniej zostałbyś teraz zmiażdżony i tak skończyłby się sny o potędze i sama potęga Królestwa Krasnoludów, gdyby nagle Trolle nie zatrzymały się w miejscu niczym kamienne posągi, z czym związek mogło mieć dziwne buczenie, jakby dobiegające z wieży. Tym dziwniejsze, że bestie po chwili się rozstąpiły, najwidoczniej pozwalając Ci wejść do środka wieży.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Skuliwszy się w sobie ruszył bardzo szybkim krokiem ‐ trzymając włócznię wyciągniętą w stronę wieży ‐ jakby chcąc utrzymać owe buczenie ‐ rozglądał się wokół gdy kierował się ku swemu celowi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wokół były Trolle, zaś wieża była idealnie gładka, dopóki nie podbiegłeś: Wtedy zmaterializowało się w niej wejście, tym bardziej kuszące, że bestie zaczęły budzić się z transu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Ruszył w strone owego wejścia pędem, teraz nie powstrzymując się od biegu, chciał się znaleźć we wnętrzu konstrukcji jak najszybciej

[Kubeł1001]

Kuba1001

Chwilę po tym jak przekroczyłeś drzwi, te się zamknęły i zniknęły, pozbawiając Trolle możliwości dopadnięcia Ciebie, a jednocześnie odcinając Ci drogę ucieczki. W ten sposób możesz tylko i wyłącznie brnąć przed siebie, na przykład po materializujących się teraz spiralnie zakręconych schodach.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Uniosłszy włócznię w górę poprosił ją aby zaświeciła jasno ‐ nie chciał przypadkiem natknąć się na coś co mogłoby go uszkodzić ‐ i ruszył przed siebie rozglądając się wokół, kierując się schodami w górę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W miarę im wyżej wchodziłeś, kolejne stopnie za Tobą znikały, więc z czasem powrót stał się niemożliwy: Upadek z tak wielkiej wysokości zabiłby nawet Ciebie. Dlatego też musiałeś przeć naprzód, wciąż w górę. Po około dwóch kwadransach mozolnej wspinaczki, zlany potem i w pancerzu, który ciążył Ci niewiarygodnie mocno od wielu lat, znalazłeś się na szczycie, naprzeciw drzwi, poza którymi nic tu nie było.

[Kubeł1001]

Bilolus1

A zatem, jeśli była to jedyna rzecz jaką mógł zrobić ‐ to odsapnąwszy lekko popchnął owe drzwi wchodząc do środka z włócznią w jednej łapie a z toporkiem w drugiej ‐ gotów na cokolwiek co mogło go czekać w wieży.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dobre pytanie, bo całe pomieszczenie krył głęboki mrok, który pogłębił się w chwili, gdy do niego wkroczyłeś, ponieważ dające choć odrobinę światła drzwi zniknęły.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Gorin uniósł swą włócznię w górę, rozglądając się wokół ‐ przymrużył on lekko oczy, kiedy poprosił swą włócznię o światło.

‐ Poświeć…rybeńko…‐ Gorin stwierdził patrząc przed siebie po ponad miesiącu ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Tak po prawdzie to minęło tyle czasu, że fabuła stanęła konkretnie, więc mogę od razu przerzucić akcję do Axer i streścić Ci ją w startowym poście, rzecz jasna jeśli chcesz.//

[Kubeł1001]

Bilolus1

//Byłoby całkiem miło jeśli nie masz z tym problemu rusze Baronem z Axer.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//KKK, dostaniesz posta razem z resztą w tym temacie.//