Heresh

[Kubeł1001]

FD_God

Podbił zatem do niego i zaczął rozmowę.
‐Co tam się za murem działo, to było masakryczne.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
‐ Wyobrażam sobie. ‐ mruknął i wskazał na jakiegoś żołnierza, z nogami zmiażdżonymi od ud w dół. ‐ A Ty jak się trzymasz?
Bilo:
I patrzyłeś, a posiłki Barona ruszyły w samą porę by odeprzeć kolejne natarcie. Jak widać, tę rundę wygraliście.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐Śmieszne są te zmagania niewielkich…‐ stwierdził zdejmując hełm, tym razem zamiast czaszki miało ukazać się piękne, wampiryczne oblicze o białych włosach.

Kontynuował przyglądanie się wojskom Gadeona.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Musiałem bić się samemu z tym przeklętym strażnikiem, nie wyszło mi, aż tak źle skoro ucierpiała mi głównie moja noga.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
‐ Rana nie jest poważna, więc szybko Cię poskładam. ‐ rzekł i wskazał na namiot.
Bilo:
Wojska te zajęły ponownie pozycje na murach, a trupy zaczęły zasilać ich szeregi. Te, które nie mogły tego zrobić, były palone lub zrzucane z murów.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Widząc to oczekiwał że mniej więcej wie gdzie jest Baron…tak też teleportował się do Axer zbić z nim szybko piątkę po czym wrócił do Heresh. Stając przy Gadeonie.

Jak oceniasz nasze Zwycięstwo ?

[Kubeł1001]

FD_God

Postanowił zatem udać się do namiotu.
‐Jak ogólnie nam poszło? Trochę wyczyściliśmy ich szeregi oraz narobiliśmy nieco hałasu wewnątrz muru.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
//Hehehe… Po bitwie gość musi chyba zmienić tytuł ;‐;//
‐ To nie było zwycięstwo. ‐ odparł. ‐ O zwycięstwie możemy mówić, gdy zmiażdżymy ich wszystkich.
FD_God:
Umył ręce i zaczął szykować mikstury oraz narzędzia, Tobie wskazując drewniany stół operacyjny.
‐ A to “czyszczenie szeregów” coś daje, jeśli i tak z powrotem ożywią swoich żołnierzy?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Nawet jeżeli został po nich tylko proch? Z resztą oni wytracają na tym więcej sił.‐ Położył się zatem na tym stole.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Z tego co mi wiadomo o wojnach śmiertelnych jeśli jedna ze stron ucieknie a druga pozostanie na terenie o który walczono można uznać to za zwycięstwo.‐ stwierdził w głębokim zamyśleniu Znait.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
‐ A nie martwisz, się o posiłki? ‐ zapytał, gdy zdejmował Ci elementy zbroi z nogi.
Bilo:
‐ Jeśli tak stawiasz sprawę, to owszem: wygraliśmy. Ale nie wojnę, czy nawet bitwę. Jedynie potyczkę.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Martwię, martwię… Z resztą nam też, by się jakieś przydały. Wciąż nie możemy jakoś przełamać tej fazy oblężenia i zniszczyć tej bramy.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐Jaką część ich sił stanowią ci cali piechurzy Cesarstwa ?‐spytał wpatrzony w Gadeona‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
‐ To ich największa część, prawie cała czynna Armia Cesarstwa. Mogą ich być dziesiątki tysięcy.
FD_God:
Pokiwał głową i wymamrotał jakieś zaklęcie, a po Twojej ranie przebiegła zielona fala zaklęcia znieczulającego.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Mam nadzieję, że nie zamierzasz wstawić mi tam kikuta.‐ Zaśmiał się nieco.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie, raczej nie. ‐ zaśmiał się. ‐ Chyba, że koniecznie chcesz. Mam taki fajny, srebrny na zapleczu.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Może na starość mi się przyda, póki co to najwyżej piękna blizna mi pomoże.‐ Zaśmiał się jeszcze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Również się zaśmiał i po chwili wypowiedział kolejne zaklęcia, a z jego palców spłynęła na ranę mlecznobiała mgła, dająca ukojenie w bólu, nawet większe niż zaklęcie wcześniej.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Ciekawa ta magia leczenia, mogłem w sumie się jej uczyć, to może sam bym się poskładał w trakcie walki, heh…

[Kubeł1001]

Bilolus1

Znait nie wiedział po co śmiertelnicy się uśmiechają i jak wiedzą kiedy to robić, ale wiedział że teraz powinien się uśmiechnąć, i to zrobił.

‐ Dziesiątki tysięcy potencjalnych żołnierzy…