"Duma Klejnotu Pustyni"

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Nie, nie, nie. Nie chcę być łysa jak ty, ale w sumie mogłabym trochę skrócić te włosy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Osobiście myślę, że zwykły turban wystarczy, bo nie wyobrażam sobie Ciebie w krótszych włosach.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Na pewno? Według mnie nie byłoby tak źle. Ale skoro ci się nie podoba… ‐ Przyczesała włosy dłonią.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Podoba, podoba. ‐ odpowiedział i wstał, aby zrobić to samo, co Ty. ‐ Przypominają mi coś, a właściwie kogoś, z dawnych lat.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Kogo? ‐ Zapytała się głupio.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To… Materiał na inną historię, jeśli mogę się tak wyrazić.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Co będziemy teraz robić? ‐ Zapytała się, przy okazji sprawdzając co zostało jej na talerzu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Właściwie już nic, choć nic też nie stoi na przeszkodzie, aby dołożyła sobie kolejną porcję czegokolwiek.
‐ Nie wiem jak Ty, ale ja mam ochotę się zdrzemnąć, więc będę w swojej kajucie. ‐ odparł i skierował się do wyjścia, przystając jeszcze, aby spytać: ‐ Poradzisz sobie sama?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Chyba tak… ‐ Powiedziała nakładając sobie homara oraz te dziwne, smaczne muszelki. Kiedy już zjadła, to poszła obejrzeć jeszcze raz ocean.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zdecydowanie zmienił się od Twojej ostatniej wizyty, gdyż zachodzące nad nim słońce nadawało błękitnej dotąd wodzie pastelowego odcieniu pomarańczu, żółci i czerwieni.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Jak pięknie… ‐ Zachwycała się widokiem zachodu słońca odbijającego się w oceanie. Kiedy już się jej znudziło, to poszła poszukać szlachcica.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na głównym pokładzie znaleźć go nie mogłaś, byli tylko marynarze.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Podeszła do marynarza, który nie wydawał się być pijany, jeśli taki był.
‐Wiesz może gdzie jest Zimtarra? ‐ Zapytała się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W związku z tym, że żaden nie był pijany, to pytanie padło do najbliższego z nich, który wydawał się na tyle zajęty lub niechętny rozmowie, że jedynie wskazał na odpowiednie drzwi, które z pewnością prowadziły do kwater szlachcica.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Poszła więc do jego kwatery.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie do końca, bo te były zamknięte od wewnątrz.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Zapukała do nich, jeśli nikt nie otwierał, to poszla rozejrzeć się po statku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szczęśliwie otworzył, choć poprosił przy okazji, żebyś zaczekała chwilę.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

No i zaczekała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Widać, że był zajęty, bo pojawił się w drzwiach dopiero po chwili, ziewając przeciągle.
‐ O co chodzi?