Galera "Czarny Jastrząb"

[Kubeł1001]

Kuba1001

Twój pocisk zabił tego z mieczami i nie stanowi on już problemu. Za to ten drugi zdołał wstać i widząc śmierć kompana ruszył do jeszcze zajadlejszego ataku.

[Kubeł1001]

FD_God

Nim ten zdołałby wykonać atak czym prędzej postarał się o wygenerowaniu w pięści swojej energii, a następnie uderzeniu nią w tors przeciwnika przy okazji wypuszczając ją, by obrażenia rozeszły się po reszcie celu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No niestety, nie udało Ci się to i musisz postarać się o jakąś obronę przed jego ciosami.

[Kubeł1001]

FD_God

No to pozostawało się oddalić i wytworzyć tylko przed sobą pole z jego energii, którą zaraz posłałby do przodu, by możliwie nawet wyrzucić go za burtę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie miałeś jak wyrzucić go za burtę, ale posłałeś go w prawie na drugi koniec statku.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Wyrzuciłbyś się sam, wiesz.‐ Powiedział jeszcze biegnąc w jego kierunku, a następnie podskoczył i postarał się o kopnięcie go w tors wraz z użyciem mocy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Był na tyle oszołomiony, że nie zareagował w ciągu tych kilku sekund, jakich potrzebowałeś na ten bieg. Dzięki temu spokojnie wykopałeś go z okrętu w iście widowiskowy sposób.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Dwóch z głowy, zostało wielu.‐ Powiedział do siebie rozglądając się za kolejnymi i uważał, żeby przypadkiem zaraz nie dostać od kogoś innego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jeśli chodzi o wrogów, to każdy z osobna postanowił zostawić Cię reszcie, a to skutkowało tym, że nie masz nikogo na swojej głowie. Pozostali walczą pojedynczo i małymi grupkami z marynarzami z “Jastrzębia.”

[Kubeł1001]

FD_God

Najlepiej teraz pomóc tym co walczą pojedynczo, by każdy potem mógł dołączyć do pomocy kolejnym, więc podbiegł do pierwszego lepszego takiego chcąc zdzielić przeciwnika w tył głowy, a konkretniej w potylicę, by ten od razu padł na ziemię.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Twój cios skutecznie pozbawił cherlawego Goblina życia.

[Kubeł1001]

FD_God

Widać ktoś rzeczywiście miał problemy z takim przeciwnikiem skoro tak długo z nim walczył. Ruszył na pomoc kolejnym marynarzom.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dzięki Twoim staraniom zgładziłeś czterech napastników i pomogłeś trójce kamratów. Niestety, czwarty zginął, nim zdążyłeś jakoś mu pomóc.

[Kubeł1001]

FD_God

W bitwach nie da się nie odnieść strat po obu stronach, ważne, że po naszej stronie są mniejsze. Postanowił ocenić ilu przeciwników zostało na statku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przynajmniej dwa tuziny, z czego prawie połowę stanowią ciężkozbrojni Orkowie zakucie w pancerze i uzbrojeni we wszelkiej maści broń dwuręczną.

[Kubeł1001]

FD_God

Zdecydowanie ciężko może być z takim przeciwnikiem, ale zapewne nie należą oni do najszybszych, a to jest jego główny atut. Postanowił ruszyć na pierwszego lepszego z nich, najlepiej niezauważenie, a następnie uderzyłby w takowego pięścią wzmocnioną magią w ten słaby punkt każdego jakim jest potylica.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Upadł i rozłożył się na czworaka na pokładzie, wypuszczając z dłoni broń jaką była spora maczuga.
‐ O Ty ch*ju! ‐ krzyknął inny Ork i zaczął biec ku Tobie, wznosząc po drodze jakiś bojowy okrzyk i przy okazji dwuręczny miecz.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Grzeczniej!‐ Powiedział głośniej i postarał się o uniknięcie wszelkimi środkami pierwszego ciosu, by następnie zbliżyć się do przeciwnika i silnie uderzyć go magiczną pięścią w brzuch.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zdołałeś kucnąć i uchylić się w ten sposób przed ciosem, a Twoja pięść zetknęła się z jego brzuchem. Niestety, Ork to twarda sztuka, a i ten pancerz robił swoje, więc cios ten nie zrobił na nim żadnego wrażenia. W odpowiedzi wymierzył Ci szybkie kopnięcie w szczękę, które sprawiło, że rozłożyłeś się na pokładzie. Później wzniósł w górę miecz, by zadać Ci ostateczny cios. Jednak po chwili zobaczyłeś na jego twarzy już nie wściekłość, ale ponownie zdziwienie, a później i grymas bólu. Po chwili osunął się na kolana, wypuścił z dłoni miecz i padł bez życia na pokład obok Ciebie. Z jego łba sterczał krasnoludzki topór, a jego właściciel stał kawałek dalej.
//Z góry uprzedzam: Tak, to ten sam, którego wcześnie uratowałeś.//

[Kubeł1001]

FD_God

‐Już żeś ozdrowiał?‐ Powiedział gładząc się po swojej szczęce i przy okazji wstając. Trzeba przyznać, że krasnoludy to najtwardsze sztuki.‐ Powiedział uśmiechając się do krasnoluda. Czeka nas jeszcze sporo walki, więc nie ma na co czekać.‐ Dodał jeszcze otaczając swoje dłonie energią.