Góry Hiryu

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Przez chwilę uśmiechnąłem się, niczym prawdziwy zboczeniec, ale to tak tylko, krótkotrwale.//
Gdy leżałeś, płacząc i użalając się nad sobą, do jaskini wrócił Smok, z kozłem górskim w pysku. Położył truchło na podłodze i popatrzył na Ciebie.
‐ Nareszcie wstałeś. ‐ stwierdził. ‐ Minął już tydzień.

[Kubeł1001]

Zeromus

Unosi głowę, bo nie jest pewien, czy to nie jest tylko przywidzenie ‐ J… Jak to ? Aż tydzień ? Co się stało, że to miejsce tak wygląda ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ogień. ‐ odparł lakonicznie, jakby to jedno słowo mogło wytłumaczyć całe zajście tutaj.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Nie rozumiem… ‐ odpowiada łapiąc się za głowę ‐ czemu nie pamiętam większości wydarzeń.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jestem Smokiem, ale nie znaczy to, że wiem wszystko.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Przecież widziałeś wszystko, co się tutaj działo… Przecież tym razem wszystko szło dobrze… ‐ Lekko podnosi głowę by spojrzeć na smoka ‐ Powiedz mi jedno… Czy ponownie odniosłem porażkę ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie, tym razem się udało, ale nastąpiło coś czego nawet ja nie przewidziałem…

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ N… Naprawdę się udało ? Nie czuję żadnej różnicy… Ale zaraz… O czym mówisz ? Co się stało ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wyglądało to, jakby wewnętrzny ogień opanował Ciebie, a nie Ty jego…

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Przecież to nie jest możliwe… Jak to się mogło stać ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak mówiłem, nie wiem wszystkiego…

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Czyli pomimo tego, że się to udało nie powinienem używać tych mocy… Przynajmniej nie dopóki tego nie zrozumiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie tyle zrozumiesz, co opanujesz…

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Jednak lepiej jest to rozumieć… Na przykład przy kontroli błyskawic, to wiem co się dzieje.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Smok wzruszył łbem i zaczął przypiekać ogniem upolowane zwierze.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Jednak przez ten sen… Nie wiem, co powinienem teraz zrobić… Wolę nie wracać na razie do domu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Więc gdzie chcesz zostać? ‐ spytał Smok, gdy upiekł już mięso.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Nie mam pojęcia… Nikt nie zrozumie tego, co widziałem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Skoro tak uważasz… ‐ odparł i zajął się jedzeniem, Tobie pozostawiając udziec, już upieczony.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Czyli ponownie zostałem wyrzutkiem… Nie mam dokąd wracać.