Żelazne Kuźnie

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ W każdym bądź razie byłyby tu ciała, a ja ich nie widzę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Pewnie dlatego, że ich towarzysze mogli je zebrać. ‐ mruknął generał. ‐ Lub dlatego, że nie sprawdziliśmy całego kompleksu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Nie sądzisz że zostawienie rannego w tym przypadku byłoby troszkę dziwne ? Ale wracając… przeszukajmy wszystko i wyślijmy gońca po wsparcie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dać mu jakąś ochronę? ‐ zapytał Dagna.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Kilku, na pewno musi dotrzeć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Posłaniec plus czterech żołnierzy wystarczy?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Raczej tak…poza tym powinniśmy gdzieś się przemieścić jeśli nasz wróg miałby wrócić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kiwnął głową piątce Krasnoludów, a Ci udali się tą drogą, jaką tu przyszliście.
‐ Gdzie proponujesz się przemieścić, Książę?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Na pewno poza Żelazne Kuźnie, nawet nieco dalej niż tylko na zewnątrz. Nie chcę nocnej zasadzki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Pozostał nam jeszcze jeden tunel i Sala Pamięci. ‐ rzekł jeszcze Dagna.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Obejrzyjmy je zatem .‐ odparł Baron ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kiwnął głową i zaczął formować szyk, po czym ruszył jednym z tuneli.

[Kubeł1001]

Bilolus1

On także, bo głupio by było tu samemu stać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiliście do tego pomieszczenia, które mogło być Salą Pamięci. Jedynymi wartymi uwagi obiektami były kamienne posągi przedstawiające Krasnoludy piastujące urząd Księcia. Dwa ostatnie wydawały Ci się dziwnie znajome. W sumie to nic dziwnego, jednego pomogłeś utrupić, a drugi przypominał Ciebie, choć nie był jeszcze gotowy.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Dwójka wydaje się całkiem znajoma…z czego przedostatni nie skończył za wesoło ‐. Baron uśmiechnął się pod brodą mówiąc do siebie, myśl wymsknęła mu się tylko przypadkiem ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dagna nic nie odpowiedział, żołnierze tym bardziej. Generał prowadził orszak dalej, aż zatrzymał go dłonią w rękawicy.
‐ Szczęk oręża. ‐ powiedział cicho. ‐ Przed nami.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Przygotujmy się… może nasi wciąż walczą…‐ stwierdził dobywając włóczni ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Więc on poprowadził orszak zbrojnych i zatrzymał się za rogiem, pytając Ciebie:
‐ Gotów?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Od urodzenia .‐ odparł wychodząc zza rogu i przyglądając się walce ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Widziałeś zbite w ciasną gromadę Krasnoludy, walczące z tymi dziwnymi stworami, podobnymi do Wilkołaków. Naliczyłeś tuzin ich włochatych trupów, ale przynajmniej dwa razy więcej martwych Krasnoludów. Czasem zdarzała się dziwna sytuacja, gdy Krasnolud padł na kamienną posadzkę, nie otrzymując żadnego, widocznego ciosu od miecza napastnika.