Żelazne Kuźnie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po chwili zauważyłeś parę czerwonych ślepi w tunelu, który opuściliście. Później dwie. Trzy. Pięć. Osiem. Dwadzieścia…
Nagle około dwudziestu pięciu tych wilkopodobnych stworzeń, które spotkaliście wcześniej, rzuciło się na Was.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ TRZYYMAĆ FORMACJĘ !‐ stwierdził stając na przedzie po czym ryknął ‐. ROZSUNĄĆ SIĘ !‐ i licząc na to że przeciwnik wciąż szarżuje wyciągnął w jego stronę włócznię ‐. Oran Thurejh !

[Kubeł1001]

Kuba1001

Z łatwością zmiotłeś tuzin wrogów, pozostali szybko pokonali dzielący Was dystans i zaczęli walczyć z Krasnoludami.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Romin Signul.‐ stwierdził cicho po czym wrócił do krzyczenia ‐. Zewrzeć szyki ! Bić kilku w jednego sku*wysyna a reszta osłaniać przed ostrzałem !‐ kontynuował Baron ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stałeś się niewidzialny, a Krasnoludy siekły dwa potwory za jednego swojego, który padł od ich mieczy, kłów czy pazurów.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ TRZYYYMAĆ SZYK ZWARTY, DAJCIE TYŁOWYM ZABIJAĆ SKU*WYSYNÓW !‐ krążył po szeregach ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Krasnoludy były wystarczająco zmotywowane by odeprzeć atak i zabić dwadzieścia potworów. Reszta zdołała umknąć.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Przechodząc gdzieś po szeregu poklepał jakiegoś żołnierza po plecach i inne takie dające otuchy rzeczy.

‐ Dobrze panowie ! I to nazywam krasnoludzką machiną wojenną !‐ mówił stając w środku formacji wciąż niewidzialny ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Thane pewnie miał okazję uprzedzić część żołnierzy, bo wiedzieli o Twoich zdolnościach i jakoś się nie wystraszyli, czy nie zdziwili.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Nieco zawiedziony mruknął pod nosem

‐ Romin Signul .‐ po czym dodał głośniej ‐. I tutaj właśnie widać potęgę naszego bycia jednym wielkim stalowym klocem panie Dagna, nieważne czy pie**olnie w nas miniatura wilkołaka czy co innego zawsze jakoś damy radę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zginęło dwudziestu dwóch, następny tuzin to ranni. ‐ odarł Krasnolud.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Ponieważ nie mieliśmy treningu ani przystosowania do takiej walki, kontynuujemy odbudowę i odwrót, oraz oczekiwanie na wsparcie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ranny wydaje się też nasz Mag. ‐ dopowiedział Dagna.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Jakim cudem stojąc na krańcu formacji otoczony wojskiem wdał się w walkę ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie wdał się. ‐ stwierdził. ‐ To znowu te piekielne strzały. Zbyt łatwo przebijają najlepsze, krasnoludzkie, pancerze, kolczugi, tarcze i hełmy. Czuję w tym Magię.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Musimy cofnąć się do miejsca w którym to sobie przemyślimy… jest stąd jakieś awaryjne wyjście ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową, ale dość niepewnie, przygryzając jednocześnie wargę.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Gdzie ? ‐ spytał zatrzymując się ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na najgłębszym poziomie, prosto przez tereny tych stworów.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zatrzymał się na chwile.

‐ Jak myślisz, Dagna. Jeśli nie będziemy uczestniczyć w walce a jedynie przeć na przód zakryci tarczami damy radę ? Ilu nam zostało magów ?