Żelazne Kuźnie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pająk był o wiele większy, więc też wyższy, i nie dałbyś rady tak go sieknąć. Zresztą, nie miało to znaczenia, bo widząc topór zatrzymał się i niespodziewanie splunął w Ciebie kwasem.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Nie był do końca pewien co zrobić więc i po prostu cisnął topór w swego przeciwnika licząc że kwas nie dotrze do jego skóry przez grube pancerzysko

Dotknął także ostrza swej włóczni

‐ Romin Signul…‐ szepnął i dobył mniejszego topora jednoręcznego który znajdował się przy jego pasie ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rzeczywiście, pancerzy wytrzymał, choć ma teraz na sobie brzydką plamę od owego kwasu, która przeżarła zewnętrzną część pancerza. Zaklęcie się przydało, bo pająk znów splunął kwasem. Co ciekawe, rzut Twoim toporem był perfekcyjny i trafiłeś go prosto w łeb, ale najwidoczniej on jeszcze nie ma ochoty umierać.

[Kubeł1001]

Bilolus1

W takim razie niewidzialny doskoczył do pająka jak najszybciej i wbił owy topór z zamiarem odrąbania lub chociaż uszkodzenia kończyny i od razu skoczył na ów dwuręczny aby uaktywnić jego magię a potem go wyrwać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odciąłeś mu nogę, a następnie wyrwałeś topór i to, w połączeniu z Magią Ognia, doprowadziło do jego zgonu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też dumny z siebie zabrał ów topór jednoręczny, jak i dwuręczny po czym wdrapał się na truchło i rozejrzał po polu bitwy oceniając jak im idzie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wróg trzymał się twardo i nie dawał zepchnąć się do defensywy, gdyż olbrzymie straty były niemalże od razu uzupełniane przez istoty wychodzące z ciemności.

[Kubeł1001]

Bilolus1

W miarę możliwości przedostał się w miejsce gdzie linia wroga łączyła się z sojusznikami i wycelował włócznię tak aby fala przeszła przez wroga i zmiotła jego szeregi doprowadzając do rzezi

‐ Wiem że dużo od ciebie wymagam stary przyjacielu…‐ stwierdził cicho celując do przodu ‐. Ale…daj z siebie wszystko.‐ stwierdził pozbywając się niewidzialności i ryknął na cały głos ‐. ORAN THUREJH !

[Kubeł1001]

Kuba1001

I włócznia rzeczywiście zrobiła to, co mogła, czyli wykonała potężne pie**olnięcie, które dosłownie zdmuchło tabuny Worgenów, a ich gwałtowne podróż zakończyła się na stalaktytach, stalagmitach i stalagnatach oraz na ścianach jaskini. Sam podmuch oraz impet, z jakim uderzyli, sprawił, że przeżyło tylko kilku rannych, dość szybko dobitych. Fala ta jednak nie zrobiła wrażenia na wielkich pająkach i Minotaurach. Te pierwsze były zbyt daleko, by zostać trafionymi, a jeśli chodzi o Minotuary… Cóż, nie miałeś bladego pojęcia, czemu jeszcze żyją.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Przypiąwszy swą broń do pasa dobył topora, od razu zmuszając go do zapłonięcia i rozejrzał się za kolejnym potencjalnym celem, chociaż po owym uderzeniu liczył że jego siły same dadzą radę posprzątać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rzeczywiście, z pająkami radzili sobie nieźle, a Minotaury szlachtowali dzięki przewadze liczebnej, choć ta taktyka przynosiła olbrzymie straty, gdy Krasnoludy i Orkowie ginęli od ciosów ich kopyt, pięści, toporów i wielkich młotów.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Rozpędziwszy się zatem cisnął toporem w najbliższego Minotaura licząc że ów zapłonie żywym ogniem lub chociaż zostanie jakoś poważniej zraniony, jeśli to drugie Baron natychmiast dobył krótkiego toporka i ruszył do ataku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś go prosto między łopatki. Stwór zawył z wściekłości i odwrócił się na Ciebie, a gdy stwierdził, że to Ty jesteś sprawcą jego bólu, warknął po raz kolejny, obnażył kły, wzniósł w górę swój kamienny młot i rzucił się do ataku.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron jednak się nie zatrzymał, spróbował prześliznąć się pomiędzy jego nogami gdy ten wznosił broń do uderzenia i zamachnął się w klejnoty, a raczej kamienie rodowe minotaura.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Młot uderzył kilka centymetrów od Twojej głowy, lecz sztuczka się udała. Jednak cios ten nie zabił Minotaura, ani nie sprawił, że stracił chęci do walki. Wręcz przeciwnie: Ból spotęgował jego gniew i teraz zamiast spróbować zmiażdżyć Cię młotem, zaczął wykonywać coś na kształt podskoków, chcąc stratować Cię kopytami.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zatem Baron wyskoczył spod niego, dobył włóczni i wycelował ją w jego brzuch

‐ Lakis !

[Kubeł1001]

Kuba1001

Włócznia tym razem zawiodła, prawdopodobnie wyczerpało ją wcześniejsze zaklęcie. Minotaur kopnął Cię i odleciałeś kilkanaście metrów dalej, na szczęście pancerz pochłonął większość energii upadku i obyło się bez obrażeń. Lecz potwór wzniósł ponownie swój młot i ruszył ku Tobie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Hmm…najwyższy czas na stary manewr…‐ Baron złapał za trzon swego starego topora ‐ który zostawił sobie na pamiątkę i cisnął go w głowę minotaura samemu ruszając ku liniom Krasnoludów na szybką spie**olkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szybka spie**olinka była dobrym pomysłem, ponieważ topór trafił Minotaura między oczy i pozbawił go życia. Zapewne gdybyś nie uciekł, zmiażdżyłoby Cię jego wielkie cielsko. Ale i tak następny przeciwnik do odhaczenia.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też dumny z siebie udając że był to zamierzony manewr podbiegł do ciała, wyrwał ostrze, złapał za dwuręczny topór i spróbował odrąbać rogi swego przeciwnika aby zabrać je do domciu jako kolejne trofeum.