Żelazne Kuźnie

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Czymże to mnie jeszcze zaskoczysz o drogie Elarid ?‐ spytał wpatrzony w owe ciało po czym podparł się na swym toporze, tylko po to aby zaraz unieść go nad głowę i uderzyć w ciało ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie był to jakiś szczególnie mocny zawodnik, więc odrąbałeś mu łeb i nawet się przy tym nie zmęczyłeś.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zatem wykonał kolejne uderzenie, tym razem w jego pierś

[Kubeł1001]

Kuba1001

I w tym wypadku topór wszedł gładko.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ No ! Przynajmniej będzie dało się ich zabić…‐ po czym rozejrzał się wokół po swoich żołnierzach na koniec spluwając na zwłoki ‐. I wy się tego tak baliście ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niektórzy pokiwali ponuro głowami, inni się zaśmiali, a większość wzruszyła ramionami.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Rozejrzał się jeszcze raz wokół, westchnął po czym przemówił swym dowódczym tonem

‐ Zawalcie wszystkie wejścia do naszej jaskini oprócz kilku, przy nich postawcie większą niż wcześniej straż… z jakimiś rogami czy czymś żebyśmy tym razem dobrze słyszeli że nadchodzi atak. Robimy przerwę do…przez najbliższe kilka godzin.‐ stwierdził i ruszył ku swemu namiotowi ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Namiotu jeszcze brak, ale chociaż żołnierze rozbiegli się, żeby przekazać rozkazy oficerom.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Ku*wa mać, człowiek zabije tone elfów kilka worgenów i jedyne co dostaje w zamian to brak namiotu…‐ stwierdził i klapnął na ziemi wyciągając manierkę…otworzył ją i przycisnął do ust… a że nic z niej nie wyleciało Baron ocenił ów dzień jako raczej średni, wstał zatem i ruszył ku najbliższemu żołnierzowi ‐. Gdzie trzymamy wódkę ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Był to goniec z rozkazami, a więc wskazał tylko palcem na tyły i pobiegł dalej.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Westchnął poirytowany i skierował się w tamtą stronę ‐ jeśli jednak nadal nie znalazł owego miejsca zapytał kolejnego żołnierza nieco rozeźlonym głosem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jednak trafiłeś bez problemów na zaplecze, gdzie przechowywano Wasze zapasy amunicji, broni, leków, pancerzy, jedzenia i najważniejsze: Alkoholu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Krążył zatem między beczkami aż wreszcie odnalazł ów upragniony napój bogów który zawsze wypełniał jego manierkę, a gdy wreszcie ów miał pociągnął solidny łyk i wyszedł ze składu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I wyszedłeś, a Twoi wojownicy zaczęli zawalać w tym czasie tunele, budować polowe umocnienia, rozkładać namioty i wystawiać okazałe warty.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Poprzyglądawszy się chwilę tym akcjom ruszył dalej ‐ ku swym dowódcom aby usłyszeć raporty i wypytać o kilka rzeczy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zanim zdążyłeś oddalić się jakoś wybitnie i zobaczyć choćby jednego z dowódców, usłyszałeś jak ktoś Cię woła i po chwili zobaczyłeś biegnącego w Twoją stronę Bustera, adiutanta generała Dagny.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Odwrócił się do niego zatem i zaczekał na to co ma do powiedzenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Panie! ‐ powiedział i zasalutował. ‐ Przetłumaczyłem kawałek listu od Mrocznych Drowów.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Dobrze by było go usłyszeć, cóż mówili ci których dzisiaj pobiliśmy ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Cały tekst to dla mnie zagadka, lecz wiele razy wspomnieli coś o śmierci, kilka o męczarniach, cierpieniach i katuszach, a raz przewinął mi się taki zwrot: Nasz Pan, Czarny Mag, Największy z Trzech, władca Diamentowej Wieży i Diamentowego Pierścienia. Niestety, nie mam bladego pojęcia o co może chodzić.