Mroźna Osada

[Kubeł1001]

Kuba1001

Borys obudził się. Leżał na podłodze obok pieca. Był przykryty futrami reniferów. Wyczuł w chacie zapach pieczonego mięsa.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Leżał tak chwilę z otwartymi oczami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zauważyłeś stół, schody, krzesła i kilku ludzi. Czterech mężczyzn, pięć kobiet i dzieci, których nie widziałeś, ale słyszałeś. Zauważyłeś też coś jeszcze. Nie masz przy sobie żadnej broni.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Próbował usiąść.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Spojrzał na ludzi w budynku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Faceci silni i wyglądali na takich co miażdżą czaszki gołymi pięściami. Kobiety jakoś niespecjalnie ładne, ale też nie brzydkie. Widać po twarzach, że wszyscy to chłopi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Próbował wstać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wstałeś, ale szybko upadłeś. Jedna z kobiet zauważyła Cię i podeszłą pytając:
‐ Już się obudziłeś? Dość szybko jak na wpół zamarzniętego.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Moja wina. Ja być głupi. Ja wybrać się na mróz bez przygotowania.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Spałeś trzy dni. Lepiej się czujesz? ‐ zapytała z troską.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tak.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Byłeś ledwo żywy kiedy się tu dowlokłeś…Właściwie to co tu robisz?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Podróż.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A po co podróżować tutaj? Śnieg, lód i śmierć.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ja już mówić. Ja głupi. Ja uciec od złego pana.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Naprawdę? ‐ zapytała zdziwiona.
‐ To tak jak my! ‐ powiedziała inna, dość młoda.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Mój pan bardzo zły, on szukać swój brat. On kazać mordować. Ja nie chcieć mordować.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zabijałeś? ‐ zapytała przestraszona odchodząc na kilka kroków w tył.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Nie. Nie ja. Moi bracia tak. Oni głupsi. Oni potrzebować władca. Ja uciec.