Siedziba Księcia Krasnoludów

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ ON MA JAKĄŚ FOBIĘ Z TYMI JE**NYMI DRZWIAMI ?!‐ w biegu wycelował włócznię w drzwi ‐ Lakis !

[Kubeł1001]

Kuba1001

Włócznia nie wystrzeliła. Pierwsze pająki zaczynają się zbliżać, a Walon stara się trzymać je na dystans.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Szlag by to gówno !‐ Baron już tylko ze złości zaszarżował w drzwi .

Zapewne nic się nie stało więc otrząsnął się złapał za topór i nie dawał się zbliżyć pająkom jak Walon .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Włócznia nie działa? ‐ zapytał Walon nadal walcząc.
Pająki otaczają Was. Z minuty na minutę Wasza sytuacja staje się coraz bardziej beznadziejna.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Może dasz mi jakąś podpowiedź włócznio ?‐ powiedział niby do napisu który kiedyś zdradził mu pierwsze zaklęcie ‐.

Baron walczył dalej, nie dawał podejść pająkom a te które się zbliżyły atakował toporem .

[Kubeł1001]

Kuba1001

*Oran Thurejh. *
Taki napis pojawił się na włóczni. A Walon powiedział:
‐ Baron słyszysz? Coś jakby… kroki. Tam za drzwiami!

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Oran Thurejh ?‐ włócznię miał wycelowaną w najbliższego pająka ‐.

‐ To on ! Musi tam gnojek się ukrywać !

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic się nie wydarzyło.
A drzwi skrzypnęły i zaczęły powoli się odsuwać.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Że co… ?‐ Baron bez zastanowienia podbiegł do drzwi i postarał się pomóc je otworzyć .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zanim to zrobiłeś usłyszałeś rozmowę:
‐ Cholerne pająki.
‐ Pewnie zeżarły już tych dwóch, a teraz trzeba będzie posprzątać. Niewdzięczna robota.
Kiedy otworzyłeś drzwi zobaczyłeś dwóch nieuzbrojonych strażników księcia.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Wy ku*wie syny !

Baron zamachnął się na jednego toporem a na drugiego rzucił się z gołymi rękoma, zdzielił go pięścią w twarz i zaczął okładać pancernymi rękawicami .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pierwszy padł martwy, a drugi raczej szybko podzieli jego los.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zadawał cios za ciosem masakrując krasnoluda, gdy skończył wstał dysząc ciężko

‐ Dopadnijmy sku*wysyna .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Walon wbiegł za drzwi i zamknął je. Zaryglował je też ciałami martwych krasnoludów.
‐ Teraz nam nie ucieknie! ‐ powiedział po czym poszedł dalej.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron zabrał topór z ciała i ruszył dalej, cały wręcz kipiał gniewem .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zauważyłeś światło i koniec korytarza.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Szedł więc w stronę światła jakkolwiek to nie brzmi .

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Nie idź w stronę światła. Mówi Ci to coś? :V//
Były tam drzwi, które można już było otworzyć.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Drzwi otworzył i cofnął się od nich, z toporem w gotowości .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tym razem chyba koniec niespodzianek. ‐ mruknął Walon.
Pomieszczenie było czymś na kształt pokoju trofeów. Na podłodze leżały skóry i futra różnych zwierząt, a na ścianach wisiały łby różnych zwierząt.