Sandy Island Town

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No Alejandro, nie przesadzaj. Może i nie jesteśmy jakimiś stereotypowymi ludźmi, ale jednak ludźmi.

[Andreas D.]

Woj2000

W niędzyczasie Alejandra zaczęła dzielić resztę ciastka z pomocą własnego widelca, przysłuchując się uwadze Blaze’a, po czym odpowiedziała:
-No… może jednak przesadziłam.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No… A w każdym razie ty jesteś na pewno człowiekiem. Wiesz, Zarathos jednak trochę mnie zmienił. Hm… Masz może zapalniczkę? Chciałbym Ci pokazać coś, co można by uznać za pokaż magii na urodzinach.

[Andreas D.]

Woj2000

Jedno teraz Alejandra może przed sobą przyznać: odkąd tylko się poznali, ten Blaze cały czas i ciągle potrafi ją zaskoczyć. Dlatego też zaczyna szukać zapalniczki po kieszeniach swojego, rzekomo lubieżnego, kombinezu, zaś kiedy ją znajduje, rzuca ją gładkim ruchem Johnny’emu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kto wie, co ten stary-młody kaskader ma jeszcze do pokazania Alejandrze?
-No… A teraz patrz uważnie, Aja… - powiedział, budując napięcie i zapalając zapalniczkę nad swoją dłonią.

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem sama ,Aja" uważnie przygląda się przygotowaniu do sztuczek magicznych, opierając się o stół.
-No… patrzę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kiedy Johnny był już wiem, że jego uczennica pilnie obserwuje jego poczynania, odpalił zapalniczkę nad swoją ręką. Ta po chwili zaczęła się palić jak zawsze. Blaze ma obojętny wyraz twarzy jakby nigdy nic się nie stało. Płomień kiedy już pokrył całą dłoń byłego Ghost Ridera, zmienił kolor na niebieski i przestał się rozprzesteniać na resztę ciała.

[Andreas D.]

Woj2000

Alejandra obserwuje to wszystko z należytą uwagą i dużym zaskoczeniem, obserwując ten pokaz zdolności magicznych.
-No, no… - odpowiedziała ze szczerym uznaniem - Widzę, że ,płomieniopatię" los ci zafundował, więc… pozostaje tylko zobaczyć, co takiego z tą ręką potrafisz wyczyniać.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To się nazywa pyrokineza, mój ty nieuku. - odpowiedział, śmiejąc się. Następnie potrząsnął ręką, żeby rozproszyć ogień, który rozpłynął się jak gdyby nigdy nic.

[Andreas D.]

Woj2000

-Aj tam… płomieniopatia, pyrokineza… - odpowiedziała z lekka bezceremonialnie - Ja się znam na używaniu demonów, nie nazewnictwie supermocy. W każdym razie, pozostaje pozazdrościć takiej przygodnej mocy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No słuchaj, może to brzmić dziwnie, ale jak nie umiesz nazwać swoich mocy, to nie przyjmą Cię do Avengersów. Myślę, że powinnaś już umieć oficjalnie nazywać swoje zdolności… Ale to jutro. Dzisiaj mamy całkiem wolne.

[Andreas D.]

Woj2000

-Aj tam, wielkie mecyje. - skwitowała - Zawsze mogłabym je nazwać w sposób bardziej opisowy. I fakt… tym zajmiemy się jutro.
Po czym podeszła bliżej stolika i ponownie zaczęła kroić tort.
-Chcesz jeszcze tortu, Johnny?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie, ja na razie podziękuję. Jeszcze się w skórzaną kurtkę nie zmieszczę. - zażartował, siedząc przy stoliku i się uśmiechając.

[Andreas D.]

Woj2000

-A ja sobie nie odmówię… - odpowiedziała, po czym nałożyła sobie jeszcze jeden kawałek, by się nim spokojnie zajadać.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Johnny natomiast rozgląda się po warsztacie, pykając po kolei palcami.

[Andreas D.]

Woj2000

-Swoją drogą… - zagaiła, przerywając na chwilę, by również rozejrzeć się po budynku, w którym się znajdują - Nawet niezłą miejscówkę wychaczyłeś. Masz wobec niej jakieś plany?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To jest mój warsztat z czasów kiedy byłem jeszcze takim małym dzieciakiem jak ty. Wciąż należy do mnie, więc nikt nie miał prawda go zburzyć. A że akurat przejeżdżaliśmy…

[Andreas D.]

Woj2000

-Ach… czyli przy okazji chciałeś sobie urządzić nostagiczną wycieczkę do przeszłości? Oczywiście, tej pozytywnej… - odpowiedziała dosyć ostrożnie, mając na względzie, że tego wywodzącego się z rodziny kaskaderów motocyklisty los, łagodnie mówiąc, nigdy nie rozpieszczał, jeśli chodzi o szczęście w rodzinie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak… Można tak powiedzieć. Można tak powiedzieć, Jandra… - odpowiedział dość obojętnie i powoli, wciąż się rozglądając po warsztacie i tym co się znajduje w jego środku.

[Andreas D.]

Woj2000

Sądząc po tej reakcji, Alejandra chyba mogła jeszcze trafić w punkt, jakimi są ponure wspomnienia z dzieciństwa, co w połączeniu z tym warsztatem może dać… niezbyt ciekawe połączenie. Dlatego też w milczeniu dokańcza kawałek tortu, uważnie obserwując zachowania swojego starszego przyjaciela.