Sandy Island Town

[Andreas D.]

Woj2000

Nie dość, że kreatywne, to jeszcze najzwyczajnie w świecie pyszne!
-Zajebisty ten tort, to mogę przyznać. - oznajmiła zadowolona, po czym zaczęła zajadać dalej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No, no, nie wolno mówić brzydkich słów, bo nie pójdziesz do Nieba! - powiedział Johnny z udawaną surowością.

[Andreas D.]

Woj2000

-Och nie! - odparła z fikcyjnym przejęciem - Bardzo mi za to przykro, mój opiekunie. To się więcej nie powtórzy, najdroższy opiekunie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No, grzeczna dziewczynka. A jak ładnie poprosisz to Ci oddam laleczki. - odpowiedział, ledwo powstrzymując śmiech.

[Andreas D.]

Woj2000

Sama Alejandra też stara się powstrzymać nadchodzące ciśnięcie beki z tego wszystkiego.
-Rany… kiedy w ogóle ostatnio tak zdarzało nam się śmieszkować? Bo to aż przydużo tego. - zapytała, wciąż wesoło.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tego nie pamiętam, szczerze mówiąc, ale w takim razie tym bardziej nie widzę żadnych przeciwwskazań! - odpowiedziała uszczęśliwiony całą tą sytuacją, jedząc tort.

[Andreas D.]

Woj2000

-Ja także nie zamierzam narzekać, Johnny. - odpowiedziała równie zadowolona, dokańczając swój kawałek - W końcu… nawet takim dziwolągom jak my przyda się trochę ludzkich zachowań, heh.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No Alejandro, nie przesadzaj. Może i nie jesteśmy jakimiś stereotypowymi ludźmi, ale jednak ludźmi.

[Andreas D.]

Woj2000

W niędzyczasie Alejandra zaczęła dzielić resztę ciastka z pomocą własnego widelca, przysłuchując się uwadze Blaze’a, po czym odpowiedziała:
-No… może jednak przesadziłam.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No… A w każdym razie ty jesteś na pewno człowiekiem. Wiesz, Zarathos jednak trochę mnie zmienił. Hm… Masz może zapalniczkę? Chciałbym Ci pokazać coś, co można by uznać za pokaż magii na urodzinach.

[Andreas D.]

Woj2000

Jedno teraz Alejandra może przed sobą przyznać: odkąd tylko się poznali, ten Blaze cały czas i ciągle potrafi ją zaskoczyć. Dlatego też zaczyna szukać zapalniczki po kieszeniach swojego, rzekomo lubieżnego, kombinezu, zaś kiedy ją znajduje, rzuca ją gładkim ruchem Johnny’emu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kto wie, co ten stary-młody kaskader ma jeszcze do pokazania Alejandrze?
-No… A teraz patrz uważnie, Aja… - powiedział, budując napięcie i zapalając zapalniczkę nad swoją dłonią.

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem sama ,Aja" uważnie przygląda się przygotowaniu do sztuczek magicznych, opierając się o stół.
-No… patrzę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kiedy Johnny był już wiem, że jego uczennica pilnie obserwuje jego poczynania, odpalił zapalniczkę nad swoją ręką. Ta po chwili zaczęła się palić jak zawsze. Blaze ma obojętny wyraz twarzy jakby nigdy nic się nie stało. Płomień kiedy już pokrył całą dłoń byłego Ghost Ridera, zmienił kolor na niebieski i przestał się rozprzesteniać na resztę ciała.

[Andreas D.]

Woj2000

Alejandra obserwuje to wszystko z należytą uwagą i dużym zaskoczeniem, obserwując ten pokaz zdolności magicznych.
-No, no… - odpowiedziała ze szczerym uznaniem - Widzę, że ,płomieniopatię" los ci zafundował, więc… pozostaje tylko zobaczyć, co takiego z tą ręką potrafisz wyczyniać.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To się nazywa pyrokineza, mój ty nieuku. - odpowiedział, śmiejąc się. Następnie potrząsnął ręką, żeby rozproszyć ogień, który rozpłynął się jak gdyby nigdy nic.

[Andreas D.]

Woj2000

-Aj tam… płomieniopatia, pyrokineza… - odpowiedziała z lekka bezceremonialnie - Ja się znam na używaniu demonów, nie nazewnictwie supermocy. W każdym razie, pozostaje pozazdrościć takiej przygodnej mocy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No słuchaj, może to brzmić dziwnie, ale jak nie umiesz nazwać swoich mocy, to nie przyjmą Cię do Avengersów. Myślę, że powinnaś już umieć oficjalnie nazywać swoje zdolności… Ale to jutro. Dzisiaj mamy całkiem wolne.

[Andreas D.]

Woj2000

-Aj tam, wielkie mecyje. - skwitowała - Zawsze mogłabym je nazwać w sposób bardziej opisowy. I fakt… tym zajmiemy się jutro.
Po czym podeszła bliżej stolika i ponownie zaczęła kroić tort.
-Chcesz jeszcze tortu, Johnny?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie, ja na razie podziękuję. Jeszcze się w skórzaną kurtkę nie zmieszczę. - zażartował, siedząc przy stoliku i się uśmiechając.