Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
Spojrzał się tylko na niego i wrócił do uderzania głową o ścianę.
-Przestań to robić! Skrzywdzisz się! - krzyknął zakłopotany tata.
-A do czego się nadaje głupie dziecko?
-Ech… Nie jesteś głupi… Po prostu nieposłuszny… A zresztą… Jestem bezjaidejnym rodzicem. - rzekł zdołowany tata, a następnie usiadł na fotelu i schował twarz w dłonie.
Przerwał czynność, po czym podszedł do taty i go pućknął łapką.
Tata nie spojrzał na Vergisa.
Zaczął się o nią ocierać niczyn kot.
Tata spojrzał na Vergisa. Jest zdecydowanie zdołowany.
Spojrzał się mu w oczu wywalając język.
Tata go pogłaskał po głowie, a następnie ponownie schował twarz w swoje dłonie.
Spróbował wspiąc się na jego kolana.
Udało mu się to bez większych trudności.
Położył łapkę na jego ręce.
A tata go lekko objął.
Zamruczał lekko.
-Kocham Cię… - rzekł cicho.
-Też Cię kocham. - I przytulił się do niego.
I tak sobie siedzą przytuleni do siebie.
No i sobie tak siedzi.
Ciekawe, czy da się jakoś pocieszyć tatę?
