Las Nieznandia [ZIEMIA?]

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ogólnie, moja “rasa” jest zaprojektowana do ustroju utylitarnego. Nie musimy jeść, pić, odpoczywać, prawie niemożliwym jest zmęczenie Klejnotu, a także stara się wyzbyć wszystkie Klejnoty z emocji zaraz po inkubacji. - opowiedziała Perydot trochę jakby się chwaliła wiedzą i trochę jakby żaliła się tym co się dzieje z rasą.

[Andreas D.]

Woj2000

Andy przysłuchiwał się informacjom o rasie Perydot, wciąż się ubierając, po czym, kiedy skończyła, wtrącił swoje trzy grosze.
-O, to pomijając ten wasz ustrój, to w większości przypadków jesteście lepsze od ludzi, to mogę przyznać…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Być może, być może nie. Nie potrafię tego ocenić. Ja i tak z tego wszystkiego jestem Klejnotem wywodzącym się z niższej kasty. Nawet nie mam broni przyzywanej. - odpowiedziała Perydot trochę żałosnym tonem.

[Andreas D.]

Woj2000

-Aj tam, broń. Ważne, że masz metalowe supermoce. To jest fajniejsze! - odpowiedział motywująco, chcąc ją podnieść na duchu. Czy czymkolwiek, co kosmitkom robi za duszę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No, przynajmniej tyle. I co najważniejsze - mam przyjaciół takich jak Steven, Granat, Ametyst, Perła, Lapis… I ty oczywiście! - odpowiedziała Perydot trochę weselej, uśmiechając się do Andy’ego.

[Andreas D.]

Woj2000

Andy również się uśmiechnął.
-A ja jestem rad, że mogę bazywać ciebie i inne Klejnoty rodziną, wiesz? - powiedział, kończąc się ubierać i wstając już całkowicie z łóżka.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ubieranie się poszło dużo lepiej niż rozbieranie się.
-Ja również jestem szczęśliwa z tego powodu. Nie mogę uwierzyć jak mogłam żyć, zanim trafiłam na Ziemię.

[Andreas D.]

Woj2000

Andy’ego zaciekawiło to stwierdzenie.
-Możesz mi o tym opowiedzieć, jeśli chcesz…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No… Naprawdę, nic ciekawego. Byłam inżynierką, technikiem laboratoryjnym i okazjonalnie skautem. - odpowiedziała Perydot lakonicznie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Skautem? Taką od zwiadu czy raczej od chodzenia po lasach, zdobywania sprawności i sprzedawania ciasteczek? - zapytał się pół-żartem, pół-serio.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Takim od zwiadu oraz… Wolę nie mówić, robiłem kiedyś wiele złych rzeczy. - odpowiedziała Perydot poważnie i ze wstydem.

[Andreas D.]

Woj2000

-Każdy z nas robił lub robi wiele złego. - odpowiedział filozoficznie, przygotowując podniszczony plecak jedną dłonią - Mimo wszystko, nie należy tego sobie aż tak wypominać, tylko… żyć dalej, co nie?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak, masz rację. Właśnie dlatego - żyję dalej i mam się dobrze! - odpowiedziała wesoło Perydot, obracając się na pięcie w kierunku Andy’ego.

[Andreas D.]

Woj2000

-No, i to rozumiem! - odpowiedział zadowolony, po czym dodał - To co? Ruszamy już w drogę?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No jasne! Nie ma czasu do stracenia! - odpowiedziała Perydot entuzjastycznie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dokładnie. - skwitował po czym wziął zniszczony plecak w rękę, sprawdził, czy niczego na pewno nie zostawił i wyszedł jako pierwszy z pokoju na korytarz.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Niczego nie zostawił, wszystko zostało spakowane. Ze względu na to, że jest ranek, to tawerna jest prawie pusta.

[Andreas D.]

Woj2000

Zaczekał, aż Perydot też wyjdzie, po czym zamknął drzwi i udał się w stronę karczmarki, zagadnął ją i oddał klucz, jednocześnie dziękując za gościnę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie ma sprawy, polecam się na przyszłość. - odpowiedziała gospodyni, przyjmując klucz i idąc z nim do schowka.

[Andreas D.]

Woj2000

-A tak z czystej ciekawości. - dopytał się - Będę mijać jakieś charaketrystyczne miejsca, jeśli postanowię iść dalej na północ wzdłuż tej drogi?