Las Nieznandia [ZIEMIA?]

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tak, to brzmi raczej sensownie. Lepiej byłoby już chyba pozwolić, żeby ręka sama się jakoś zrosła, niż żeby harować za głupie usztywnienie, przez które kość może się tylko jeszcze bardziej naruszyć… I przy okazji należałoby się poskarżeć temu tajemniczemu leśnemu przyjacielowi, że ta wróżka to taka medyczka jak z Andy’ego śpiewaczka operowa.

[Andreas D.]

Woj2000

Zrobi to, ale w wypadku, jeśli ponownie go spotka. Ale raczej nie zamierza go szukać z własnej inicjatywy. Nie po to tu w końcu zamierzał przylecieć, by za nieznajomymi pomocnikami po lasach biegać.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Zwłaszcza, że o tej tajemniczej figurze Andy nie wie teoretycznie, ale także praktycznie nic. Ani jak dokładnie wygląda, ani ile ma lat, ani nawet jak ma na imię i/lub nazwisko… No jednym słowem, po prostu “nic”.

[Andreas D.]

Woj2000

Innymi słowy: zero. Dlatego też Andy się już nim nie przejmuje, tylko idzie dalej, jednocześnie od czasu do czasu spoglądając na Perydot.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot wciąż wesoło podskakuje, tak jak to czyniła wcześniej.

[Andreas D.]

Woj2000

Andy z lekka się rozczulił, widząc swoją krewną tak bardzo wesołą. Że też jeszcze nie straciła dobrego humoru chociaż w minimalnym stopniu, to akurat nieco dziwi kuzyna Grega.
-Jak myślisz? - zagaił, nadal kierując się wzdluż ścieżki - Jak długo już idziemy?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Może po prostu jako kosmitka była w gorszycy sytuacjach? A może to najzwyczajniej w świecie ogarniający ją optymizm? Trudno stwierdzić.
-Obstawiałabym pół godziny. - odrzekła Perydot wesoło, wciąż skacząc jak jakiś królik.

[Andreas D.]

Woj2000

-No… to dość krótko. -skwitował - Ale nie ma tego złego. Przynajmniej czas szybko leci i jeszcze nie znudziło nam się to całe łażenie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Jeszcze jak! - odpowiedziała Perydot. Andy natomiast zauważył, że zaczynają iść po brukowej kostce, a drzewa po bokach zaczynają być systematycznie ułożone. Być może zbliżają się do jakiejś większej cywilizacji?

[Andreas D.]

Woj2000

Widząc tę zmianę krajobrazu, Andy ponownie się uśmiechnął pod nosem. W końcu wszystko idzie po myśli starego DeMayo i jego niewielkiej krewnej. Może zaraz trafią na tę wielką chałupę tego całego Endicotta?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Wtedy byłoby świetnie… Może skoro to taki arystokrata, to ma lekarza, którego z dobroci swojego serca mógłby udostępnić Andy’emu?

[Andreas D.]

Woj2000

A nawet, jak nie z dobroci serca, to chociaż z dobroni funciaków, które Andy wciąż ma w swojej portmonetce.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tak, to też jest opcja. Po chwili Andy dotarł pod bramę… Dość okazałą bramę.

[Andreas D.]

Woj2000

Widząc tak obs,erne wejście do tej sadyby, Andy przystanął i zagwizdał z uznaniem.
-No, no, tu na pewno żyją jakieś wielke pany…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot stanęła przy bramie, ale wcześniej do niej podeszła w podskokach.
-Pewnie tak. Wchodzimy? - spytała się wesoła i podekscytowana.

[Andreas D.]

Woj2000

-No tak. Tylko najpierw znajdźmy coś do anonsów. Nie będziemy przecież przechodzić przez bramę, jak jakieś złodzieje, nie? - oznajmił, po czym podszedł do bramy i w jej okolicy poszukał za domofonem, lub raczej, patrząc na dziewętnastowieczną otoczkę tej okolicy, dzwonkiem czy inną kołatką, by móc ,zapukać" jak cywilizowany człowiek.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-A co za różnica? Tą chałupa jest taka ogromna, że przejście z salonu do kuchni jest chyba jak przebiegnięcie maratonu! - skomentowała Perydot poważnym tonem, patrząc na willę. Nie widać żadnego przyrządu, którym Andy mógłby ogłosić swoją obecność.

[Andreas D.]

Woj2000

-To w takim razie, wejdźmy. - powiedział bezceremonialnie, po czym otworzył jedną połówkę bramy. Kiedy już została rozwarta, odezwał się ponownie, tym razem bardziej żartobliwie.
-Urocze kosmitki przodem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot się uśmiechnęła, a nawet lekko zarumieniła na jasnozielony… Jeśli można to jeszcze nazwać rumieńcem. W każdym razie, zgodnie z życzeniem Andy’ego, parodią dostojnego kroku weszła na teren posesji i zaczekała na swojego kompana.

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem Andy zamknął za sobą bramą i zaczął spokojnie kierować swoje kroki w stronę drzwi wejściowych, znajdujących się tuż za ogrodem.