Las Nieznandia [ZIEMIA?]

[Andreas D.]

Woj2000

Innymi słowy: zero. Dlatego też Andy się już nim nie przejmuje, tylko idzie dalej, jednocześnie od czasu do czasu spoglądając na Perydot.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot wciąż wesoło podskakuje, tak jak to czyniła wcześniej.

[Andreas D.]

Woj2000

Andy z lekka się rozczulił, widząc swoją krewną tak bardzo wesołą. Że też jeszcze nie straciła dobrego humoru chociaż w minimalnym stopniu, to akurat nieco dziwi kuzyna Grega.
-Jak myślisz? - zagaił, nadal kierując się wzdluż ścieżki - Jak długo już idziemy?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Może po prostu jako kosmitka była w gorszycy sytuacjach? A może to najzwyczajniej w świecie ogarniający ją optymizm? Trudno stwierdzić.
-Obstawiałabym pół godziny. - odrzekła Perydot wesoło, wciąż skacząc jak jakiś królik.

[Andreas D.]

Woj2000

-No… to dość krótko. -skwitował - Ale nie ma tego złego. Przynajmniej czas szybko leci i jeszcze nie znudziło nam się to całe łażenie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Jeszcze jak! - odpowiedziała Perydot. Andy natomiast zauważył, że zaczynają iść po brukowej kostce, a drzewa po bokach zaczynają być systematycznie ułożone. Być może zbliżają się do jakiejś większej cywilizacji?

[Andreas D.]

Woj2000

Widząc tę zmianę krajobrazu, Andy ponownie się uśmiechnął pod nosem. W końcu wszystko idzie po myśli starego DeMayo i jego niewielkiej krewnej. Może zaraz trafią na tę wielką chałupę tego całego Endicotta?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Wtedy byłoby świetnie… Może skoro to taki arystokrata, to ma lekarza, którego z dobroci swojego serca mógłby udostępnić Andy’emu?

[Andreas D.]

Woj2000

A nawet, jak nie z dobroci serca, to chociaż z dobroni funciaków, które Andy wciąż ma w swojej portmonetce.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tak, to też jest opcja. Po chwili Andy dotarł pod bramę… Dość okazałą bramę.

[Andreas D.]

Woj2000

Widząc tak obs,erne wejście do tej sadyby, Andy przystanął i zagwizdał z uznaniem.
-No, no, tu na pewno żyją jakieś wielke pany…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot stanęła przy bramie, ale wcześniej do niej podeszła w podskokach.
-Pewnie tak. Wchodzimy? - spytała się wesoła i podekscytowana.

[Andreas D.]

Woj2000

-No tak. Tylko najpierw znajdźmy coś do anonsów. Nie będziemy przecież przechodzić przez bramę, jak jakieś złodzieje, nie? - oznajmił, po czym podszedł do bramy i w jej okolicy poszukał za domofonem, lub raczej, patrząc na dziewętnastowieczną otoczkę tej okolicy, dzwonkiem czy inną kołatką, by móc ,zapukać" jak cywilizowany człowiek.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-A co za różnica? Tą chałupa jest taka ogromna, że przejście z salonu do kuchni jest chyba jak przebiegnięcie maratonu! - skomentowała Perydot poważnym tonem, patrząc na willę. Nie widać żadnego przyrządu, którym Andy mógłby ogłosić swoją obecność.

[Andreas D.]

Woj2000

-To w takim razie, wejdźmy. - powiedział bezceremonialnie, po czym otworzył jedną połówkę bramy. Kiedy już została rozwarta, odezwał się ponownie, tym razem bardziej żartobliwie.
-Urocze kosmitki przodem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot się uśmiechnęła, a nawet lekko zarumieniła na jasnozielony… Jeśli można to jeszcze nazwać rumieńcem. W każdym razie, zgodnie z życzeniem Andy’ego, parodią dostojnego kroku weszła na teren posesji i zaczekała na swojego kompana.

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem Andy zamknął za sobą bramą i zaczął spokojnie kierować swoje kroki w stronę drzwi wejściowych, znajdujących się tuż za ogrodem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot natomiast podąża za Andym, rozglądając się po tej naprawdę niesamowicie ogromnej rezydencji.

[Andreas D.]

Woj2000

-No, ciekawe, skąd wziął na to pieniążki… - odzewał się do siebie Andy, dalej idąc i rozglądając się, chłonąc przepych i bogactwo tej wielkiej sadyby należącej do tajemniczego, i zdaniem miejscowej ludności dziwacznego, bogacza.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No właśnie. Jakim cudem tak się dorobił na zwykłej herbacie? - odpowiedziała Perydot, depcząc trawnik tej gargantuicznej rezydencji.