Pole

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Uśmiechnął się.
-Czekaj…ty mnie…-pauza-…kochasz? -wyczytał to z jej uśmiechu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Zlepek się uśmiechnęła.
-THAAAATHAAA.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

To gigantyczne coś…ma go za ojca?
-Nie. Nie “THAATHAA”. Powtarzaj za mną. “Ta-Ta”.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-TaaaUaTha!

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

-Nie. Powoli. “Ta”. “Ta”.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ta…Ta?

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

-Tak, dobrze! Jeszcze raz.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tata!
Zlepek się uśmiecha do Forsterytu.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

-Dobrze! Bardzo dobrze!
Pogratulował jej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Zlepek wyciąga ręce, żeby przytulić Forsteryt.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Podszedł do niej, i wskoczył jej na dłoń.
-Tylko BARDZO delikatnie. Możesz mnie przez przypadek zmiażdżyć.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Zlepek przytula sobie Forsteryt do buzi. To całkiem miłe. Trochę jak popękana porcelana.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Też ją przytulił.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Kóchoom Cim!

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Zachichotał.
-Ja ciebie też.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tata…

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

-Moje kochanie…-tuli ją.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kosmos nie wierzy swoim oczom.
Zlepek mizia Forsteryt swoimi włosami.
Dusza:
“Jestem z Ciebie dumna. Zamiast tworzyć tysiące nieszczęśliwych osób potrzebujących pomocy psychologicznej utworzyłeś jeden szczęśliwy byt. Dobra robota.”

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

“Dobrze. Ale…odzyskam swoją Perłę?”
Jakie jej włosy są w dotyku?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

“Już wkrótce.”
Włosy… Trudno powiedzieć. Po trochu wszystkiego.