Domek Stevena

[Andreas D.]

Woj2000

Wtedy Kevin podszedł do okna i popukał w nie parę razy, by zwrócić na siebie uwagę, po czym zaczął pokazywać na migi, by Steven mu drzwi otworzył.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Steven kiedy już się trochę ogarnął, spojrzał na swoich gości i podbiegł do drzwi, a następnie je otworzył.
-Cześć Kevin, cześć Nefryt. O co chodzi? - spytał się lekko zaspany, stojąc w progu.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dobra, Steven, mam do ciebie trzy sprawy. - powiedział szybko, stojąc w drzwiach - Po pierwsze: jeszcze raz przepraszam za bycie nieodpowiedzialnym, wrednym bucem. Po drugie: chciałbym przeprosić tą twoją koleżankę osobiście lubi telefonicznie, a do tego potrzebowałbym twojej pomocy. Po trzecie: wiem, że do pełnego uleczenia Nefryt są potrzebne wszystkie Diamenty, ale póki co chciałbym poprosić, byś ty użył tych swoich kosmicznych mocy, by chociaż częściowo ją naprawić. A resztę Diamentów skołuję później.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie ma sprawy Kevin, już Ci wybaczyłem, ale z Connie może być… Trudniej, powiedzmy. Postaram się ją jakoś przygotować na twoje przeprosiny, a potem do Ciebie zadzwonię. A jeśli chodzi o Nefryt, to nie wiem czy dużo zdziałam, ale postaram się. Będzie to wyglądało dziwnie, ale zadziała.

[Andreas D.]

Woj2000

-Steven, jeśli to coś związane z Klejnotami, to już mnie niewiele zadziwi. - odpowiedział żartobliwie - Opiekuję się przecież dziecinną wersją kosmicznej dyktatorki, prawda?
Zaraz po tym delikatnie ściągnął Nefryt z szyi i przytrzymał ją naprzeciw swojej twarzy, mówiąc.
-No, będziesz za chwilę częściowo uzdrowiona.
Po czym podał ją temu magiczno-kosmicznemu dzieciakowi.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Racja, zapomniałem o tym, że zajmujesz się Słodziutkim Diamentem. - odpowiedział Kevinowi Steven, biorąc Nefryt na ręce oraz na nią niepewnie patrząc. Następnie polizał swoją dłoń i dotknął nią klejnotu Nefryt, która znajdował się w oku. Ta zaczęła świecić, tak jak wtedy, kiedy się regenerowała. ale tym razem przyjmuje bardziej… Humanoidalne kształty.

[Andreas D.]

Woj2000

A Kevin przypatrywał się temu z jednoczesną wesołością, zadziwieniem i ekscytacją z faktu, że jego przyjaciółka jednak zdrowieje.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// Później dorzucę obrazek z wyglądem Nefryt, oboje wiemy jak wygląda, a mi internet szwankuje i chyba prędzej mi się włączy najnowszy Doom na Intelu niż google grafika. A w razie czego, właśnie z tego powodu Ci nie odpisuję na prywatnych.//
Nefryt po chwili przyjęła humanoidalną formę… Nie jest to szczyt marzeń Kevina, ale… Przynajmniej wygląda bardziej “ludzko”!

[Andreas D.]

Woj2000

//O, co za zbieg okoliczności. U mnie też internet felerny//
Kevin powoli, nieco zaskoczony jej wyglądem, podchodzi do niej i pomaga jej wstać.
-No, miło cię widzieć po takiej zmianie, przyjaciółko. - oznajmił wesoło, uśmiechając się do niej lekko.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-KRAAAAA - odpowiedziała Nefryt wstając z pomocą Kevina i oglądając swoje nowe ciało.

[Andreas D.]

Woj2000

Cóż, nie takiej odpowiedzi zbytnio oczekiwał, ale nie będzie na nią narzekał. W końcu, potrzeba jeszcze pozostałych olbrzymek (i jednej uroczej dziewczynki), by ją w pełni uleczyć. Najważniejsze, że póki co jej fizyczna forma powróciło do w miarę zwyczajnej postaci. Oczywiście, jeśli przez ,zwyczajną" określi się zmniejszony ,dziób" oraz odwłok.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Teraz przynajmniej Nefryt będzie mogła samodzielnie chodzić na dłuższe dystanse bez pomocy Kevina… Co nie zmienia faktu, że znacznie utraciła na uroku oraz swojej słodyczy.

[Andreas D.]

Woj2000

Może i tak, ale w zamian zyskała na innych polach. Nie dość, że przybliżyła się do całkowitego wyzdrowienia, to jeszcze otrzymała bardziej… kobiecy wygląd, nawet, jeśli wciąż obdarzony cechami wynikającymi ze skażenia. Oprócz tego, jest już zwyczajnego wzostu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A więc teraz pozostaje “zaliczyć” pozostałe Diamenty, aby Nefryt powróciła do swojej normalnej formy na stałe. I Kevin nareszcie będzie miał szansę normalnie pokonwersować ze swoją przyjaciółką.

[Andreas D.]

Woj2000

Nie tylko porozmawiać, ale i… ,pospoglądać się" na jej oryginalną formę. Lecz póki co Kevin odzywa się do Nefryt.
-To, skoro jesteś już trochę ,naprawiona", to… jak się w ogóle czujesz?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nefryt już szykowała się do zaskrzeczenia, tak jak to uczyniła wcześniej, ale w ostatniej chwili się powstrzymała. Zamiast darcia się, wyciągnęła w kierunku Kevina z kciukiem w górę.

[Andreas D.]

Woj2000

Kevin uśmiechnął się, widząc reakcję Nefryt, po czym zwrócił się do Stevena i odezwał się całkowicie poważnie.
-Jestem twoim dłużnikiem, młody. Jakbyś kiedykolwiek potrzebował jakiejkolwiek pomocy materialnej lub zwyczajnie bezwrotnej pożyczki na cokolwiek, to wiesz, gdzie mnie znaleźć.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Steven się uśmiechnął.
-No właśnie akurat mam taką małą prośbę… Mógłbyś za mnie kupić trochę brył marmuru? Wszystko za moje pieniądze, marmur będzie na pomnik dla mojej cioci,k jakkolwiek to brzmi. Byłbyś w stanie to zrobić?

[Andreas D.]

Woj2000

Kevin bez słowa wyciągnął telefon i poszukał w kontaktach kamieniarza, u którego jakiś czas temu zamawiał dla rodziców trochę stylizowanych na antyczne popiersi do jego ogrodu połączonego z basenem. Na pewno musi mieć kilka kloców kamulca na zbyciu.
-To ma być taki zwykły czy kolorowy z Carrary? - dopytał się beznamiętnym tonem, jakby poszukiwanie sprzedawcy najdroższego surowca rzeźbiarskiego było dla niego chlebem powszednim, wciąż przeszukując kontakty

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Po około dziesięciu, no maksymalnie piętnastu sekundach płynnego przewijania listy kontaktów znalazł owego kamieniarza, którego właśnie poszukiwał.
-Um… To ma być biały marmur, jak coś. - odpowiedział Steven lekko zorientowany i prawdopodobnie w ogóle nie obeznany w rodzajach marmurów.