Dom Billa Deweya

[Andreas D.]

Woj2000

Słysząc to, Bill odruchowo przęłknął ślinę, i podszedł bliżej niej, jednak nie bez pewnego lęku. Ta oschłość nie zwiastuje niczego dobrego i budzi w nim skojarzenia z dawną, ,złą" Żółtą.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta Diament natomiast szybko złapała Billa i kiedy ten już myślał, że po nim, to zobaczył, że Żółta robi coś w rodzaju… Zasłaniania go całą sobą, przy jednoczesnym przytulaniu.
-Czemu ty zawsze musisz się w coś wpakować…

[Andreas D.]

Woj2000

Jest to dla Billa… dosyć niespodziewane i w pewien sposób dziwne.
-Jeśli wpakowaniem się w kłopoty można nazwać próby dbania o Klejnoty, które są dla mnie ważne, to będę się w to wpakowywał, Żółta.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Skąd nagle u Żółtej taka troskliwość? I w ogóle… Taka… Otwartość?
Po chwili milczenia, Żółta odpowiedziała zmartwiona:
-Właśnie dlatego Cię tak cenię Bill, właśnie dlatego.

[Andreas D.]

Woj2000

Jest to tym dziwniejsze, gdyż ostatni raz, jak ją spotkał, to siedziała załamana w ruinach fabryki. A teraz… wydaje się zdolną do zwyczajnego funkcjonowania.
-Miło mi, Żółta, naprawdę. - odpowiedział spokojnie, z powoli odzyskiwaną radością, dalej dając się tulić tej służbistce o miękkim sercu - Ja także cię cenię.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Naprawdę ciekawe, co stało się w czasie między końcem odwiedzin Billa u niej, a chwilą obecną… Trzeba będzie się o to kiedyś Żółtej spytać.
-Ja… Ja Cię nawet bardziej niż cenię, Bill. Dużo więcej. - powiedziała trochę niepewnie.

[Andreas D.]

Woj2000

Jest więcej niż pewne, że się o to zapyta. Lecz najpierw będzie kontynuował rozmowę, gdyż zaczyna schodzić na… dosyć ważne tematy.
-Och… wiesz, że ja mógłbym to samo powiedzieć o tobie?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Bill… Trochę trudno mi to wszystko ubrać w słowa po tylu latach apatii oraz nienawiści do istot organicznych… Nie wiem jak to powiedzieć… Niezręcznie mi z tym… Ja…

[Andreas D.]

Woj2000

Aby dodać jej otuchy, Bill w miarę możliwości postarał wyswobodzić swoją ręke z uścisku i położyć ją delikatnie na jej ramieniu.
-Spokojnie… wiem, że to może być trudne, wìec nie śpiesz się. Najważniejsze, by przemyśleć to, co chcesz powiedzieć.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta po chwili namysłu zebrała się w sobie, wzięła głęboki wdech oraz wydech, a następnie cichutko powiedziała:
-Ja Cię chyba lubię tak jak Różowa kochała drugiego rodzica Stevena…
Żółta Perła wygląda na trochę zażenowaną, tak jakby “I wszystko poszło w pi**u.”

[Andreas D.]

MrocznyK

// Perełka popiera ten związek

[Andreas D.]

Woj2000

No… to teraz Żółta wytoczyła względem Billa ciężkie działo. Wychodzi na to, że ona… wyznała mu miłość. I to się stało naprawdę.
-To ja… to ja powiem, że czuję dokładnie to samo, Żółta. Też cię kocham. - powiedział, po czym posłał jej szczery uśmiech, jednocześnie przenosząc dłoń z ramienia na jej żółty policzek.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta całkiem “spaliła buraka”.
-Tak… Tak… Kocham… - powiedziała pod nosem, jakby do samej siebie, jednocześnie słabo idę uśmiechając do Billa. Ma roztrzęsiona ręce z tego wszystkiego, a także co chwilę spogląda na swoją Perłę.

[Andreas D.]

Woj2000

Widząc jej naprawdę niepewnie zachowanie, Bill postanowił zrobić, co w jego mocy, by ją uspokoić. A nic tak nie uspokaja, jak okazywanie troski. A przynajmniej tak to działało w przypadku Pereł, z którymi Żółta budzi mu teraz pewne skojarzenia…
-Spokojnie, Żółta, tylko spokojnie. - oznajmił najspokojniej, jak potrafił, odsuwając dłoń od jej twarzy - To nic złego, że się stresujesz. Jeśli chcesz pobyć sama, to na górze mam trochę wolnego miejsca…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta w odpowiedzi wzięła w swoje dłonie dłoń Billa i ją lekko uścisnęła, przy tym uciekając wzrokiem na dosłownie wszystkie strony jakie tylko można sobie wyobrazić. Następnie wzięła głęboki oddech i wydech oraz powiedziała do Billa cichutko:
-Nie. Chcę z tobą zostać… Tutaj. Zbyt długo siedziałam w odosobnieniu tylko po to, żeby do niego wracać przy pierwszej okazji…

[Andreas D.]

Woj2000

Bill w geście otuchy położył na ściskających go dłoniach swoją drugą rękę, po czym spojrzał się na swoją ukochaną z troską.
-Dobrze, Moja Droga… zostańmy. W końcu potrzebujesz tego. Zwłaszcza po tym wszystkich, co ostatnio przeżyłaś…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta lekko się pochyliła, aby po chwili oprzeć głowę o ramię Billa.

[Andreas D.]

Woj2000

Bill bez żadnych obiekcji pozwolił jej to zrobić, po czym on sam ponownie podniósł wolną, nieściskaną dłoń, i zaczął delikatnie gładzić Żółtą po policzku.
-A powiedz mi… lepiej się już czujesz ze sobą po tych przemyśleniach w fabryce? I co ważniejsze: nikt cię tam nie nachodził?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta odpowiedziała w miarę spokojnie:
-Tylko taki jeden mały, uroczy chłopiec o imieniu Cebula… Ale on nie był ważny. Ważniejsze jest to, że przyszła do mnie Biała i… To dzięki niej jestem tutaj, a nie leżę w kącie opuszczonej fabryki i płaczę.

[Andreas D.]

Woj2000

Ta rozmowa toczy się w kierunku pożądanym dla Billa, gdyż dzięki niej może dowiedzieć się więcej o Żółtej i jej zmaganiach z wyrzutami sumienia. Wieść o Cebuli nawet go nie zdziwiła, gdyż ten chłopak zawsze lubił wtykać swój nos, gdzie się da. Jednak dobrze było mu usłyszeć o Białej, która jednak pamięta i dba o swoje młodsze siostry.
-Och… to w takim razie możesz mówić o wielkim szczęściu, że ona pomogła ci wyjść z tego wszystkiego.