Przestrzeń Okołoziemska

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// To uczucie kiedy piszesz post żeby wkurzyć gracza w nadziei, że szybko odpisze z negatywnym komentarzem, a on odpisuje dzień później
Oof //
No cóż, to akurat jest prawda, ale jeśli jednak ktoś tam na dole zdecyduje, żeby odłowić Grigorija z przestrzeni kosmicznej, to raczej zdecydują się zbadać promieniowanie jakie pokrywa go.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Ha! Najpierw Grigorij musi dać się im zbadać! Albo… W ogóle wrócić na ziemię, zamiast ją orbitować…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Fakt. Na razie nie wiadomo, czy w ogóle ktoś wyłowi Grigorija z tej czarnej nicości.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Raczej nie… Jest przeklęty. Skazany, by zawsze już oglądać swoją planetę, ale nigdy na nią nie wrócić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tylko za co przeznaczenie mogło go aż tak okrutnie ukarać? Przecież Grigorij był dobrym człowiekiem… Chyba.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Ależ był! Żył według prawa, był kochającym ojcem i mężem, służył swemu kraju.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A więc cokolwiek skazało go na coś takiego, to to coś a nie Grigorij ma spaczoną moralność.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Prawda… Przekorny jest ten los.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

I na pewno nie sprawiedliwy.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Eh… Więc Grigorij bezwładnie przemieszczał się w kosmosie dalej, bez zmian. Z utęsknieniem obserwował ziemię, gwiazdy, przelatujące ciała niebieskie. Czy chociaż jedno z nich nie może zakończyć jego żywot, albo przynajmniej wypchnąć go ku ziemi? Chyba nie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Należy mieć nadzieję, że może kiedyś tak się stanie i jakaś spadająca gwiazda pozwoli Grigorijowi ma błękitny glob.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Może… Ale ile będzie musiał czekać? Ile czasu minęło, odkąd utracił kontakt z resztą załogi? 10 lat? 10 miesięcy?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Hmm… Trudno powiedzieć ile tego było kiedy nie ma się przy sobie choćby najbardziej prymitywnego czasomierza.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Orbitując Ziemię z tak wielką prędkością, nawet słońce jest zdradliwym wyznacznikiem.

Grigorij kolejny raz rzucił wzrokiem pustych oczodołów wokół siebie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nagle Grigorij poczuł, że coś go dotknęło w nogę, a prawdę mówiąc to, co z jego nogi zostało. Trochę się przestraszył, a raczej został naprawdę zaskoczony.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Блядь! - Krzyknął, zaskoczony, po czym spojrzał na swoje stopy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jest to… Iwan! W takim samym stanie jak Grigorij, ale wciąż, Iwan! To na pewno Iwan, ma na skafandrze małą, trochę zamazaną plakietkę “Iwan”. Poza tym, że jego skafander jest znacznie uszkodzony, to z tego co widać, wciąż żyje!

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Iwan?! - Grigorij niemal wykrzyknął imię swojego towarzysza sprzed lat. Złapał go za ramiona i pociągnął na wysokość swojej twarzy:
• Iwan Paszczenko?! - Wykrzyknął.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Paszczenko w odpowiedzi słabo otworzył szczękę i wydał z siebie dźwięk, który chyba miał brzmieć “Tak”.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Gdyby Iwanowi pozostały chociażby kanaliki łzowe, to rozpłakałby się teraz jak małe dziecko. Złapał silnie swojego towarzysza i przycisnął do swojej klatki piersiowej, przytulając go po męsku. Ktoś go znalazł! Nie był sam!