Przestrzeń Okołoziemska

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Hmm… Trudno powiedzieć ile tego było kiedy nie ma się przy sobie choćby najbardziej prymitywnego czasomierza.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Orbitując Ziemię z tak wielką prędkością, nawet słońce jest zdradliwym wyznacznikiem.

Grigorij kolejny raz rzucił wzrokiem pustych oczodołów wokół siebie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nagle Grigorij poczuł, że coś go dotknęło w nogę, a prawdę mówiąc to, co z jego nogi zostało. Trochę się przestraszył, a raczej został naprawdę zaskoczony.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Блядь! - Krzyknął, zaskoczony, po czym spojrzał na swoje stopy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jest to… Iwan! W takim samym stanie jak Grigorij, ale wciąż, Iwan! To na pewno Iwan, ma na skafandrze małą, trochę zamazaną plakietkę “Iwan”. Poza tym, że jego skafander jest znacznie uszkodzony, to z tego co widać, wciąż żyje!

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Iwan?! - Grigorij niemal wykrzyknął imię swojego towarzysza sprzed lat. Złapał go za ramiona i pociągnął na wysokość swojej twarzy:
• Iwan Paszczenko?! - Wykrzyknął.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Paszczenko w odpowiedzi słabo otworzył szczękę i wydał z siebie dźwięk, który chyba miał brzmieć “Tak”.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Gdyby Iwanowi pozostały chociażby kanaliki łzowe, to rozpłakałby się teraz jak małe dziecko. Złapał silnie swojego towarzysza i przycisnął do swojej klatki piersiowej, przytulając go po męsku. Ktoś go znalazł! Nie był sam!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ta euforia niestety nie przyczyniła się zbyt dobrze dla stanu resztek Iwana. Grigorij usłyszał i poczuł, jak tym męskim uściskiem połamał mu kilka kości oraz trochę bardziej rozdarł skafander kosmiczny.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Na wszystko co dobre, wybacz mi! - Krzyknął przerażony kosmonauta i odsunął się od pół-martwego towarzysza.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Бе… Бе… Беги! - wydał z siebie resztkami sił Iwan, a następnie zaczął świecić na fioletowo.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• U-uruchom? Co mam uruchomić?! Iwan?! - Zawołał panicznie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Iwan drżącą ręką wyjął z wnętrza skafandra coś co wygląda jak detonator materiałów wybuchowych i podał go Grigorijowi.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Ale…dlaczego? Dlaczego?! - Spojrzał z niedowierzaniem na towarzysza.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Druga ręką i szczęka Iwana zaczęły się rozsypywać, a wciąż sprawna ręką wpycha Grigorijowi detonator.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Z bólem w niematerialnym sercu, Grigorij odepchnął się od towarzysza. Nacisnął domniemany detonator.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Natomiast czaszkę Iwana rozsadził mały wybuch. Następnie cała reszta ciała zamiast się rozsypać, eksplodowała na fioletowo z dość dużą siłą, co wyrzuciło Grigorija w kierunku Ziemi.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

On zmierza w kierunku ziemi! Leci tam… Ale za jaką cenę? Czemu on się na to zgodził?! Zabił towarzysza… *Iwanie Paszczenko, za tą ofiarę dostaniesz pomnik. Piękny pomnik. *

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jak tylko Grigorij dotrze na Ziemię, to musi jak najszybciej poinformować wszystkich o bohaterstwie Iwana oraz jego poświęceniu w imieniu poinformowania świata o tym wszystkim. A więc, leci w kierunku błękitnego globu.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Lecąc w kierunku Ziemi, spoglądał na nią. Wróci do swego domu. Do swoich najbliższych, powiadomi ich, że przeżył. Co prawda, trochę czasu zajmie przekonanie ich do jego…umm… nowego wyglądu, ale rodzina jest tego warta.

I wtedy coś sobie uświadomił. Wpadając w ziemską atmosferę, najprawdopodobniej będzie zmierzał ku powierzchni z prędkością tak wielką, że ogarną go płomienie. Czy skafander przetrwa ekstremalne temperatury? Czy Grigorij przetrwa uderzenie o ziemię?