Centurioński Statek Wojenny

[Andreas D.]

Woj2000

-Jesteś kolejną osobą, która narzeka na brak kultury na tym statku. Chyba coś jest na rzeczy. - powiedziała żartobliwie, po czym lekko się zaśmiała.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak. Ironicznie, tylko najniebezpieczniejsze usoby są tutaj kulturalne.-powiedział całkiem poważnie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Też jesteś niebezpieczny? - zapytała się równie poważnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Jestem, Serpentyn. Bardo niebezpieczny.

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie wnikam dalej - ucięła szybko ten temat rozmowy, by nie musieć się dowiadywać, w jaki sposób może być niebezpieczny. Nie wiedzieć czemu, ale ostatnimi czasy wytwarzała się u niej jeszcze większa awersja do zagrożeń i przemocy bezpośredniej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Mistyk tymczasem stoi spokojnie i patrzy na swoją przyjaciółkę.
-Powiedz mi, jakie masz uczucia wobec mnie?Negatywne, czy pozytywne?

[Andreas D.]

Woj2000

-Raczej pozytywne. Co prawda nadal najchętniej chciałabym powrócić do dawnego, ale trzeba przyznać, że bycie twoją pomocniczką to najlepsze, co mogło mnie w tych warunkach spotkać - odpowiedziała dyplomatycznie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Bardzo mądrze o mnie myślisz.-odpowiedział krótko i poszedł do swojego laboratorium pokazując Serpentyn by szła za nim.

[Andreas D.]

Woj2000

Serpentyn posłusznie idzie za nim.
-* Jak tak dalej pójdzie, to całe to udawanie Perły jeszcze mi się spodoba * - pomyślała szyderczo, wciąż pęłznąc za Mistykiem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Serperła po chwili weszła do przyjemnie wyglądającego saloniku, na którego środku stanął jej właściciel.
-A więc tutaj będziesz mi towarzyszyć przez większość czasu. I zrobiłem dla Ciebie to.-powiedział spokojnie i wskazał na legowisko w wolnym kącie w pokoju ułożone z poduszek. Jest podobne do jej tronu w jej pałacu.

[Andreas D.]

Woj2000

Serpentyn szczerze uśmiechnęła się, widząc ten prezencik.
-O, jak miło z twojej strony! - powiedziała zadowolona do Mistyka, po czym rozłożyła się tam.
-Naprawdę wygodne - dodała - Prawie jak na Nal Serpentis.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie masz za co dziękować. Chcę po prostu, żeby Ci było tutaj dobrze. Jeśli będziesz czegoś potrzebować, to po prostu mi o tym powiedz, dobrze?

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak też się stanie, drogi Mistyku. - oznajmiła spokojnie - Mnie możesz prosić o to samo.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-A więc… Rana na klejnocie jaką Ci zadałem nie przeszkadza Ci?

[Andreas D.]

Woj2000

-To tylko zarysowanie, które bolało na początku. - odpowiedziała spokojnym tonem - Dopóki moja świetlna forma się nie deformuje, to znaczy, że z moim klejnotem jest wszystko z nim dobrze.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Dzięki gwiazdom. I jeszcze raz, przepraszam za to, że Cię skrzywdziłem, Serpentyn. To było dla nauki.

[Andreas D.]

Woj2000

-Czy ty… się o mnie martwisz? - zapytała z mieszaniną zdziwienia i zaitrygowania w głosie - Przecież znamy się od niedawna…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Mistyk tylko zaczął nerwowo przebierać złożonymi palcami.

[Andreas D.]

Woj2000

Widząc jego zdenerwowanie, skwitowała:
Mimo wszystko, dziękuję za troskę. Doceniam to - odpowiedziała, po czym puściła mu szczery, delikatny uśmiech.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Proszę bardzo. Przypominasz mi kogoś… Nie ważne. Będę w swoim laboratorium.