Centurioński Statek Wojenny

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Bardzo mądrze o mnie myślisz.-odpowiedział krótko i poszedł do swojego laboratorium pokazując Serpentyn by szła za nim.

[Andreas D.]

Woj2000

Serpentyn posłusznie idzie za nim.
-* Jak tak dalej pójdzie, to całe to udawanie Perły jeszcze mi się spodoba * - pomyślała szyderczo, wciąż pęłznąc za Mistykiem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Serperła po chwili weszła do przyjemnie wyglądającego saloniku, na którego środku stanął jej właściciel.
-A więc tutaj będziesz mi towarzyszyć przez większość czasu. I zrobiłem dla Ciebie to.-powiedział spokojnie i wskazał na legowisko w wolnym kącie w pokoju ułożone z poduszek. Jest podobne do jej tronu w jej pałacu.

[Andreas D.]

Woj2000

Serpentyn szczerze uśmiechnęła się, widząc ten prezencik.
-O, jak miło z twojej strony! - powiedziała zadowolona do Mistyka, po czym rozłożyła się tam.
-Naprawdę wygodne - dodała - Prawie jak na Nal Serpentis.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie masz za co dziękować. Chcę po prostu, żeby Ci było tutaj dobrze. Jeśli będziesz czegoś potrzebować, to po prostu mi o tym powiedz, dobrze?

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak też się stanie, drogi Mistyku. - oznajmiła spokojnie - Mnie możesz prosić o to samo.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-A więc… Rana na klejnocie jaką Ci zadałem nie przeszkadza Ci?

[Andreas D.]

Woj2000

-To tylko zarysowanie, które bolało na początku. - odpowiedziała spokojnym tonem - Dopóki moja świetlna forma się nie deformuje, to znaczy, że z moim klejnotem jest wszystko z nim dobrze.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Dzięki gwiazdom. I jeszcze raz, przepraszam za to, że Cię skrzywdziłem, Serpentyn. To było dla nauki.

[Andreas D.]

Woj2000

-Czy ty… się o mnie martwisz? - zapytała z mieszaniną zdziwienia i zaitrygowania w głosie - Przecież znamy się od niedawna…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Mistyk tylko zaczął nerwowo przebierać złożonymi palcami.

[Andreas D.]

Woj2000

Widząc jego zdenerwowanie, skwitowała:
Mimo wszystko, dziękuję za troskę. Doceniam to - odpowiedziała, po czym puściła mu szczery, delikatny uśmiech.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Proszę bardzo. Przypominasz mi kogoś… Nie ważne. Będę w swoim laboratorium.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dobrze - odpowiedziała - Ja będę tutaj.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Mistyk poleciał do swojego laboratorium poprzez przeniknięcie przez ścianę.

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem Serpentyn siedziała sobie w spokoju i ciszy, zastanawiając się nad tym, dlaczego Mistyk jest dla niej taki dobry. Co prawda wspomniał o tym, że kogoś mu przypomina, ale nie wydaje jej się, by skojarzenie z inną osobą może być jedyną przyczyną…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Trudno jest odczytać jego emocje. W końcu na twarz zakrytą najpierw odłamkami klejnotów, a potem tymi bandażami.

[Andreas D.]

Woj2000

To ptawda. Musi polegać wyłącznie na jego słowach. Ale mimo wszystko, Serpentyn jest miło, że ktoś w tym środowisku chce się o nią troszczyć.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

I w dodatku zapewnił jej takie wygodne legowisko!

[Andreas D.]

Woj2000

Aż przez chwilę poczuła się jak w swojej siedzibie na Nal Serpentis. Tylko bez towarzystwa… interesujących Szmaragdów.