Dom Maheswarenów

[Andreas D.]

Woj2000

Doug początkowo chciał powstrzymać się od wyjawienia żonie swoich wyrzutów sumienia, ale po krótkim rozmyślaniu uznał, że chyba jednak lepiej się zwierzyć. I tak chowanie tego w tajemnicy już nic mu nie pomoże, gdyż przysłowiowy Rubikon już przekroczył, paplając po raz pierwszy. Kolejne wyjawienie tajemnic, tym razem swoich, raczej niewiele zmieni w jego obecnej sytuacji, a chociaż będzie mu lżej, gdy się wygada. Dlatego też westchnął i zaczął mówić poważnie, acz wciąż ponuro, jednocześnie spoglądając na Priyanko.
-Ech… Po prostu… czuje się źle z tym, że powiedziałem ci o tym, co naprawdę robi Connie na tych swoich przygodach i z czym tam ma zazwyczaj do czyniena. Zwłaszcza, że wcześniej jej obiecałem, że zachowam to w tajemnicy. Ale nie, chciałem zrobić coś w dobrzej wierze i jak się to skończyło? Ty straciłaś przytomność, a moja córka jest teraz mną zawiedziona i straciła do mnie zaufanie…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Rzeczywiście, trochę ulżyło Dougowi w środku. Czasami można oszaleć, jeśli się trzyma w sobie wszystko, zamiast się wygadać. Nie ważne komu, ważne, że w ogóle. Priyanka wygląda na bardzo zdezorientowaną nagłymi wyznaniami swojego męża. Nawet nie wie co powiedzieć. Tylko wpierw odkładając szklankę wody, oparła podbródek o dłonie i zaczęła się zastanawiać nad odpowiedzią.

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem Maheswaran oczekiwał na odpowiedź żony, spoglądając to w jeden, to w drugi kąt pokoju, oczekując wyroku osoby dzierżącej niepodzielną władzę w tym domu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Moim zdaniem zrobiłeś źle… Ale dobrze, że mi o tym powiedziałeś. - skomentowała krótko Priyanka, a potem zaczęła się dalej zastanawiać.

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem Doug nadal oczekiwał dalszej części ambiwaletnego werdyktu swojej żony.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Przeprosiłeś już Connie, tak? - spytała się nagle Priyanka, przerywając ciszę.

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak… tylko, że chyba nie zostały przyjęte.- odpowiedział zafrasowany.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-A czy powiedziałeś, jej, że utargujesz ze mną, żeby dalej mogła chodzić na przygody? - spytała się znów.

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie… - odpowiedział wyraźnie speszony - Bardziej próbowałem się usprawiedliwiać z mojej decyzji…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ja na twoim miejscu bym teraz jej powiedziała, że utargowałeś żeby mogła dalej chodzić na przygody.

[Andreas D.]

Woj2000

W słowach Priyanki jest dużo racji, to Doug może przyznać. Tylko… nie wydaje mu się, że warto teraz wcielać jej sugestię w życie. Raczej jego córka teraz nie chce go widzieć i z nim rozmawiać.
-Tak… masz rację. Muszę to zrobić. Tylko… za jakiś czas. Niech trochę ochłonie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Z resztą, Priyanka przeważnie ma rację… Przeważnie. Zwłaszcza w sprawach dotyczących Connie.
-Tak, to prawda. Teraz na pewno jest porządnie wzburzona po tym wszystkim co się stało… - odpowiedziała zamyślona.

[Andreas D.]

Woj2000

Co jak co, ale to właśnie ,baba najlepiej babę zrozumię", jak to mawiał ojciec Douga. A w tym wypadku jeszcze matka własną córkę.
-Dlatego też pomyślałem, by może… na kilka godzin wyjść z domu, by dać jej się uspokoić w… spokoju.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jaka marchew, taka nać, jaka córka, taka mać, jak to również gadał czasem Doug w myślach, ale tylko w myślach, żeby uniknąć ochrzanu.
-Tak, mądrze zrobisz. Na pewno potrzebuje trochę czasu na refleksję i przemyślenie tego wszystkiego. Tymczasem… Mógłbyś tu ze mną posiedzieć?

[Andreas D.]

Woj2000

-Oczywiście, kochanie. - odpowiedział już wyraźnie bardziej pocieszoby po pełnych mądrości i zrozumienia radach od swojej kochanej żony - Nie ma z tym żadnego problemu.
Po czym Doug pr,esiadł się na skraj łóżka, bliżej Priyanki, której posłał lekki, choć niezbyt wesoły uśmiech. Mimo minimalnego pocieszenia, nadal był zmieszany i czuł się winny zawodu własnej córki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Plus jest strony zdecydowanie taki, że Doug nie dostał ochrzanu… Chociaż… Maheswaran teraz czuje, że wręcz zasługuje na dostanie porządnego ochrzanu od swojej żony. Po prostu zasługuje.

[Andreas D.]

Woj2000

Z tym Doug może się w pełni zgodzić. Zawiódł przecież swoją najukochańszą córkę na całej linii i powinien ponieść za to konsekwencje. Przecież… Connie pokładała w nim takie zaufanie. A teraz on to wszystko zepsuł.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jedyne co może teraz robić, to mieć nadzieję, że uda mu się odzyskać jej wiarę oraz zaufanie. Inaczej mógłby równie dobrze uznać, że jest bezdzietny.

[Andreas D.]

Woj2000

Dokładnie tak jest. Odzyskanie zaufania swojej córki jest teraz jednym z największym priorytetów. Ale, jak to Doug wcześniej mówi, musi na to trochę poczekać. Jak również powinien spełnić prośbę żony i spędzić z nią trochę czasu.
Snując swoje postanowienia, Doug zdjął okulary, po czym położył się na wolnej połowie łóżka, jednocześnie opierając się plecami o ścianę, do której było przystawione.
-Jeszcze raz dzięki za rady, kochanie. - odezwał się.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A więc nie należy sobie zapychać głowy aż tyloma myślami o tym… Zwłaszcza, że jeśli Connie odziedziczyła upartość po Priyance, to i tak nic jej nie przekona do zmiany zdania na temat swojego ojca. No chyba, że Priyanka osobiście. Ta natomiast przybliżyła się do swojego męża i go przytuliła.
-Ależ proszę, skarbie. - odpowiedziała szybko, razem z momentem, kiedy się przytuliła.