Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
-I jesteś pijany! I nie wiesz co myślisz, a myślisz często, a mówisz co myślisz!
Ja wiem co ja myślę, i nie mów, że nie wiem co myślę! -
-Nie, nie wiesz co myślisz!
Ja wiem! Wiem, co się działo! Wiem, o czym mówię! I nie mów, że tak nie jest! -
-Bla bla bla!
Nie mówię “bla bla bla”!-
-Ale “bla bla bla” ma więcej sensu od tego co teraz mówisz!
Oh Lapis…- Znów zaczął ryczeć - Ty też masz mnie gdzieś! -
-Co? Nie! Ja… Ech. TO NIE MA SENSU!- Lapis się zirytowała zachowaniem Arrowa i usiadła na kanapie.
A Arrow dopadł butelki i zaczął ją opróżniać.
Teraz on już się nie spija. On tylko dolewa.
Piję, by zapomnieć.
Teraz już zapomniał o czym miał zapomnieć, ale pamięta, że o czymś miał zapomnieć.
Rozbił pustą butelkę.
Lapis się odwraca jak błyskawica. -Nie zaśmiecaj mi stodoły!
Już nie będę. Tylko weź mopa. - Poszukał wzrokiem jakiegoś większego odłamka szkła
Lapis zaczyna przemywać podłogę hydrokinezą.
Znalazł jakiś duży odłamek?
Tak, nawet dwa.
Wziął go w dłoń i wykonał cięcie na swoim nadgarstku. Dosyć nie równe, bo był pijany jak cholera, ale cięcie.
Radiotelegrafista
