Posiadłość Kevina

[Andreas D.]

Woj2000

I to dlaczego? By móc żyć i ponownie w spokoju pławić się w luksusach, które nawet nie są jego? Upadł na kolana i zaczął po raz pierwszy od dawna szczerze płakać. Lamentował za osobę, którą pozbawił życia oraz za siebie, a właściwie tym, czym się stał. Zezwierzęconym egoistą gotowym do dzieciobójstwa w imię tchórzostwa…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kevin poczuł podczas jego rozpaczy, że odłamki drgają i parzą go.

[Andreas D.]

Woj2000

Kevin instynktownie opuścił te odłmaki, po czym się od nich odsunął. Mimowolnie spojrzał się na leżący na podłodze nóż, ale siłą woli zmusił się, by go nie brać. Cokolwiek się stanie, zasłużył na to, co go spotka.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Odłamki świecą i się do siebie zbliżają.

[Andreas D.]

Woj2000

Kevin nadal się od nich powoli odsuwał, jednocześnie spoglądając na to wszystko ze zdumieniem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Odłamki połączyły się w całość, ale klejnot jest cały popękany i Diamenciku wciąż nie ma.

[Andreas D.]

Woj2000

Kevin gorączkowo podczołgał się do prawie odbudowanego klejnotu i wziął go w ręce. Trzymając nabożnie klejnot swojej ,przybranej siostry", zastanawiał się, w jaki sposób można by było ją naprawić. W zakamarkach szukał wszystkich możliwych, jak również nieprawdopodobnych sposobów na odkręcenie swoich błędów. W końcu pojawiła mu się jedna, konretna możliwość: ten dziwny dzieciak Steven. Skoro mógł się łączyć w kobietę z jakąś małą hinduską, to może ma inne magiczne moce?
Niewiele myśląc, szybko wsadził klejnot Diamenciku, wyszedł z domu, zamknął drzwi i pognał ile sił w nogach do Beach City.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Biegnij, biegnij, póki możesz!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Diamencik przyleciała tutaj z lekko poturbowanym po locie Kevinem w jej objęciach. Odstawiła go od razu pod drzwi.
-Jesteśmy, proszę pana!

[Andreas D.]

Woj2000

Kevin nieco się poprawił.
-I dobrze. Tylko następnym razem trochę wolniej. Nie zawsze szybkość jest taka super.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Dobrze, proszę pana! A czy to prawda, że przyjdzie do nas ta ładna pani z kokardką z tyłu?

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak, oczywiście, że przyjdzie. Pomoże mi się tobą zajmować. - mówił, otwierając drzwi i wchodząc do posiadłości.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Diamencik wchodzi za Kevinem.
-Ta pani była dla mnie bardzo miła! I jest śliczna! A co pan o niej uważa?

[Andreas D.]

Woj2000

Zastanowił się nieco, po czym dodał:
-Tak, faktycznie jest bardzo uprzejma. Do tego wydaje się mocno matczyną osobą, więc tym lepiej dla nas. I tak, jest dość ładna…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Czy nie przygotuje pan niczego dla niej na pierwszą wizytę?

[Andreas D.]

Woj2000

-Niby co takiego miałbym przygotować?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Może pan da jej ładny prezent? Albo wystroi dom?

[Andreas D.]

Woj2000

-Dobry pomysł, Diamenciku. Tylko jaki prezent mógłby to być? - oznajmił, jednocześnie zastanawiąc się nad odpowiednim podarunkiem dla Perły.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Hmm… Perła wygląda na elegancką osobę lubiącą porządek. Może jakieś ubranie? Diamencik dalej się zastanawia.

[Andreas D.]

Woj2000

Kevinowi wydaje się, że ubranie nie będzie dobrym pomysłem. W końcu te całe Klejnoty niejako tworzą sobie ubranie. Może jakaś biżuteria? Próbował sobie przypomnieć, czy nadal gdzieś trzymał tą złotą bransoletkę, którą chciał kiedyś obdarować jedną z dziewczyn.