Kryjówka Łaków.
-
Wyszła więc na zewnątrz i się rozejrzała, a potem poszła zapukać do drzwi domu maga, żeby sprawdzić, czy śpi.
-
Miałaś wrażenie, że nigdy nie spał, bo zostałaś go dokładnie w tym samym miejscu i w tej samej pozycji jak wcześniej, gdy opuszczałaś jego dziwne lokum w pniu wciąż żywego drzewa.
-
Trochę zaskoczyło ją, że mag nie ruszył się z miejsca, ale po chwili zebrała się, aby coś powiedzieć.
-J-jestem pewna, że ten Goblin należy do Czarnego Słońca… - Przełknęła ślinę. - Ale straciłam wszystkie dowody. -
- Tak jak myślałem. - odparł, kiwając głową z zadowolenia, choć druga część zdania sprawiła, że owa radość momentalnie zniknęła z jego twarzy. - Dlaczego? Wiesz, że był to najpewniej jedyny sposób, aby pozbyć się kolejnego, zagrażającego mi i wszystkim tu obecnym, pachołka Czarnego Słońca, który może teraz knuć zemstę za to, co wydarzyło się niegdyś w Gilgasz?
-
-No bo przyszły te gobliny, Verof mnie zostawił i zrobiło się ciemno… - Przetarła oczy i westchnęła. - Wydaję mi się, że te gobliny go zabiły, a to on miał wszystkie listy.
-
- Verof? - powtórzył, najwidoczniej próbując zapamiętać to imię. - Kim on jest, lub był, i czemu miał dowody przeciwko temu Goblinowi, skoro to było Twoje zadanie?
-
-Przepraszam… Ale on mi pomógł uciec, a przechowywał je, ponieważ ja nie miałam za bardzo jak ich schować… - Spuściła głowę, ale przy tym przypomniała sobie o czymś. - Ale dowiedziałam się czegoś jeszcze. Kilku zakapturzonych ludzi chciało mnie kupić, mówili coś o treningu oraz o tym, że łak najlepiej sprawi się przeciwko łakom…
-
Jakikolwiek gniew, rozczarowanie czy inne emocje momentalnie zniknęły z jego twarzy. Był zdziwiony, zaskoczony, a przez chwilę mogłabyś przysiąc, że wręcz przerażony…
- Kim… Kim oni byli? - zapytał, dość szybko odzyskując nad sobą panowanie. -
-Jeden z nich był bardzo blady, ale nie wiem kim byli…
-
- A czy ten… Verof, tak? Czy on mógł wiedzieć? I czy jesteś pewna, że zginął? Widziałaś ciało?
-
-N-Nie chcę mówić, że umarł, ale nie zostawiłby mnie tak po prostu…
-
- Mógł mieć powód… Domyślam się, że pomógł Ci nie tyle z sympatii co po to, żeby ratować własną skórę. Jeśli tak, te informacje mogłyby być wiele warte dla strażników dobra i sprawiedliwości lub konkurencyjnych bandytów, jak choćby Kartel.
-
-On by mi tego nie zrobił… - Myślała przez chwilę, ale w końcu coś zrozumiała. - Ale jeśli pan ma rację, to znaczy, że on może żyć.
-
Pokiwał głową.
- Wiesz o nim najwięcej. Jeśli przeżył, to gdzie poszedł? Co zrobił? -
-Mieliśmy obóz w lesie obok Kasuss i wtedy gdzieś poszedł, ale nie wiem gdzie oraz dlaczego…
-
- Więc dlaczego przypuszczasz, że zginął?
-
-Ponieważ przyszły te gobliny, on gdzieś poszedł, potem przyszedł jego pies we krwi, a on sam nie przychodził, więc uznałam, że go zabiły te stwory…
-
- Więc nie ma pewności… Jak dobrze pamiętasz miejsce, w którym go widziałaś ostatni raz?
-
-Chyba dosyć dobrze pamiętam, ale nie chcę tam wracać, a na pewno nie sama…
-
- Bez Ciebie nie odzyskam tych dowodów. Dam Ci eskortę moich wojowników.
