Donia
-
- Ty również. - nachylił się by pocałować ją w szyję
-
Kiara wtuliła się w niego i uśmiechnęła się.
-
Trwając w pocałunku, zaczął delikatnie ściągać ramionka jej sukienki.
-
//ramiączka
Kiara leniwie rozwiązywała mu krawat i zaczęła rozpinać koszulę.
-
Zaczął powoli zsuwać z niej resztę jej sukienki, nie odrywając ust od jej ciała.
//Czy to już nie czas na PW?
-
//rzuć sobie średni na morfologię
-
//Czy już się nie zmęczył?
-
//przecież ten nie jest stary :V rzucałeś na kaca
-
Ten post został usunięty!
-
Ten post został usunięty!
-
Ten post został usunięty!
-
Ten post został usunięty!
-
Ten post został usunięty!
-
Ten post został usunięty!
-
Spośród rzeczy, o których LJ wiedzieć nie mógł, a może nawet by i nie chciał, można by wspomnieć, że trafił w objęcia kobiety równie szybko, a może i szybciej od swojego ojca. Ale czy jest na co narzekać? W Kiarze było coś, co zapadało w pamięć. Była słodka i delikatna, ale potrafiła postawić na swoim. Bawili się długo. Kiedy skończyli drugą butelkę, było już dość późno. Na ile byli ubrani i czy ktoś ich widział, gdy wracali do hotelu, to właściwie nie wiadomo. Dla LJa (i jego dobrze połechtanego ego) ważne było to, że jeszcze trochę się zabawili, nim padli na łóżko, zmęczeni i syci wrażeń. Gdy obudzili się rano, napierdzielała go głowa. Kiara jeszcze leżała u jego boku, wpatrując się w niego i tkwiąc w bezruchu. Uśmiechnęła się lekko. Czuł na sobie ciepło jej ciała.
-
Odpowiedział jej uśmiechem i przytulił się do niej. Jeszcze nie chciał wstawać, szczególnie przez kaca.
-
Mógł spostrzec, że najwyraźniej byli u niej w pokoju. Wystrój był nieco inny.
— Jak się masz, brzoskwinku? -
- Wybornie… - powiedział zgoła zachrypłym głosem.
-
Pocałowała go w nos.
— Elfy nie zające, nie uciekną. -
- Wiem… - pocałował ją w usta i jeszcze mocniej do niej przyległ.
