Granaty i inne ładunki wybuchowe
-
Granaty
Granaty nie są nowym wynalazkiem, ale dopiero w tym konflikcie znalazły one użycie masowe. Armie już dawno potrzebowały broni, którą to można byłoby razić wroga skrytego za osłoną, zza której nie marzy mu się nawet wychodzić i ma nad atakującymi przewagę, a teraz, gdy duża część okopy utknęła w okopach, użycie tego typu broni jest nieocenione. W tej wojnie granaty przybrały różne kształty i właściwości, prócz wybuchowych, odłamkowych i dymnych, są także granaty sygnalizacyjne, gazowe i zapalające. Zazwyczaj służą do niszczenia siły żywej przeciwnika lub jako dodatkowa forma wsparcia.
-
Wz.1915
Opis konstrukcji: Granat powstały stosunkowo niedawno, jeszcze w czasie świątecznego zawieszenia broni, był anschreicką odpowiedzią na wroga skrytego w głębokich okopach, a swój chrzest bojowy otrzymał w Fallernes, podczas przeprowadzania kilku prób kontrofensywy na imperialne pozycje. Kontrofensywy się nie powiodły, ale przynajmniej okazało się, że Wz.1915 jest granatem, na którym można polegać, wszak skutecznością przewyższał te imperialne.
Typ granatu: Odłamkowy.
Kształt: Trzonkowy.
Sposób odbezpieczenia: Odkręcenie pierścienia, położonego na samym końcu trzonka, a potem wyrwanie białego sznurka.
Czas przed wybuchem po odbezpieczeniu: 10 sekund.
Koszt granatu: 100 marek anschreickich.
Zalety granatu:
+ Dzięki trzonkowi, operujący granatem jest w stanie rzucić nim na większą odległość,
+ Spory zasięg rażenia odłamków.Wady:
+ Przez swoją długość zajmuje dużo miejsca,
+ Brak jakiegokolwiek sposobu zwolnienia zapalnika ani zabezpieczenia.Dostępność klasowa:
- Wiliżer,
- Grenadier,
- Kawaler. -
RFPF-1914 “Botilijka”
Opis konstrukcji: RFPF-1914 to wczesny model granatu, który siał śmierć w szeregach wojsk Przymierza niemal od samego początku konfliktu. Jest on w całości wykonany z blachy, a przez swój kształt bywa określany “Butelką”, stąd też jego nazwa. Formę znaną w 1915 roku nieznacznie ulepszono, poprzez wyposażenie jej w pierścień odłamkowy.
Typ granatu: Odłamkowy.
Kształt: Trzonkowy.
Sposób odbezpieczenia: Wyjęcie zawleczki, umiejscowionej po prawej stronie korpusu, a następnie silne dociśnięcie rączki wgłąb trzonka.
Czas przed wybuchem po odbezpieczeniu: 10 sekund.
Koszt granatu: 50 imperialików.
Zalety granatu:
+ Tani,
+ Dzięki lekkiej wadze rzucający jest w stanie cisnąć nim na sporą odległość.Wady:
+ Zapalnik jest wadliwy, po odbezpieczeniu i rzuceniu może w ogóle nie wybuchnąć,
+ Brak jakiejkolwiek formy zwolnienia zapalnika i zabezpieczenia przed wybuchem po wyjęciu zawleczki i dociśnięciu rączki wgłąb.Ograniczenia:
- Brak.Występowanie:
- Imperialowik. -
Wz.1915 Ferion Ladung 6x
Opis konstrukcji: Wz.1915 Ferion Ladung 6x to wiązka z granatów, tworzona zazwyczaj na froncie, poprzez odkręcenie korpusów z nieużywanych M1915 i doczepienie ich do użytecznego jeszcze granatu trzonkowego, a następnie przepasanie ich sznurem lub kawałkiem drutu. Wiązka tychże granatów powstała z myślą o doraźnym niszczeniu wozów bojowych wroga, na które zwykłe granaty działały słabo lub z myślą o zrobieniu krzywdy bardzo okopanemu przeciwnikowi. Z racji swojej dużej wagi, operator tegoż ładunku wybuchowego musi podejść bardzo blisko, co co wystawia go na o wiele większe niebezpieczeństwo niż przy rzucaniu zwykłego granatu.
Typ granatu: Wiązka granatów.
Kształt: Trzonkowy.
Sposób odbezpieczenia: Odkręcenie pierścienia, położonego na samym końcu trzonka, a potem wyrwanie białego sznurka.
Czas przed wybuchem po odbezpieczeniu: 10 sekund.
Koszt granatu: 300 marek anschreickich.
Zalety granatu:
+ Możliwość rażenia pojazdów wroga,
+ Duży promień zasięgu eksplozji,
+ W sam raz nadaje się do wykurzania przeciwnika z silnie okopanych pozycji oraz do niszczenia bunkrów.Wady:
+ Ciężki, co sprawia, że nie można nim rzucać na większe odległości, co wymusza na grenadierze skrócenie dystansu między nim a obiektem wroga,
+ O ile sam M1915 zajmuje sporo miejsca, to ta wiązka będzie zajmować go jeszcze więcej.Ograniczenia:
- Tylko grenadier.Występowanie:
- Ansheer. -
RFPF-1912 “Latarniew”
Opis konstrukcji: Mocarnie wyglądający RFPF-1912 to prototyp granatu, który już na zawsze zatrzymał się na fazie testowej. Przez to, że był ciężki i nieporęczny, został przez armię odrzucony i dosyć prędko zastąpiony przez RFPF-1913. Jednak sytuacja na froncie sprawiła, że w 1915 roku granat ten został ponownie wydawany żołnierzom, którzy potrzebowali ładunku wybuchowego o większej sile rażenia i mocy eksplozji niż zwykłe Botilijki, a odrzucony trzy lata temu wcześniej “Latarniew” idealnie się do tego nadawał.
Typ granatu: Eksplodujący.
Kształt: Trzonkowy.
Sposób odbezpieczenia: Odciągnięcie zawleczki położonej na samym końcu trzonka.
Czas przed wybuchem po odbezpieczeniu: 15 sekund.
Koszt granatu: 250 imperialików.
Zalety granatu:
+ Możliwość rażenia pojazdów wroga,
+ Świetny do niszczenia wrogich fortyfikacji.Wady:
+ Ciężki i nieporęczny,
+ Stosunkowo długi czas do eksplozji, co wymusza na rzucającym trzymanie go kilka sekund w ręce, co przy odrobinie pecha może zakończyć się jego śmiercią, jeżeli źle odliczy czas do wybuchu.Ograniczenia:
- Tylko giejder.Występowanie:
- Imperialowik.
