Celowała ona w Bandytę, na nim też skupiła większość uwagi, więc (przynajmniej teoretycznie), możesz spróbować jakiegoś manewru w rodzaju zabrania jej pistoletu.
Takie coś może skończyć się wyjątkowo źle, więc chyba wypada czekać, aż ochłonie lub nagle jego szef zmieni swoje nastawienie, co pewnie i tak będzie fałszywe.
Chwila ta przeciągała się nieznośnie długo, zaś jedyną zmianą było pojawienie się dwóch innych Bandytów, którzy korzystali z ukształtowania magazynów, skrzyń, pak, beczek i tym podobnych, aby podchodzić do Was i do niej niepostrzeżenie.
Bandyci nigdy nie mieli za grosz finezji, tak samo było w tym wypadku: Jeden rzucił się na nią i powalił na ziemię, drugi wykopał broń z dłoni i wycelował do niej ze strzelby.
Przynajmniej obyło się bez żadnych nieprzyjemnych akcji, nie zawracał mu głowy, o tę jego nagłą zmianę, wypada teraz znowu załadować się na pakę i chyba jechać dalej.
O ile był w pobliżu to wypada chyba jakoś zacząć rozmawiać.
‐Wybacz brak wcześniejszych manier, ale skoro mamy ze sobą dłużej współpracować to wypada mi chyba znać twoje imię…
‐Na ogół unikałem kontaktu z ludźmi, wystarczyło się gdzieś zaszyć jak przechodziła co większa ich ilość, ale kiedyś musiało dojść do czegoś takiego, czyli teraz.
