Nowy Jork

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Uhu, naprzód Z‐Com! ‐ powiedział jeden, wznosząc w górę pięść, co z kilometra czuć było sarkazmem i ironią. Jego kompan dźgnął go lufą karabinu między żebra i zaśmiał się, odchodząc, aby przeszukać zwłoki.

[Kubeł1001]

antekk5

Zaczął przeszukiwać pokoje na drugim piętrze, mając nadzieję na znalezienie tam jakichś medykamentów. Pistolet i nóż miał wyciągnięte w pogotowiu, ale grupa truposzy, którą zastał, raczej powinna składać się ze wszystkich nieumarłych na drugim piętrze.

[Kubeł1001]

RayGuy_Player

Podszedł do kasjera, stojąc na wyciągnięcie ręki.
‐ macie jeszcze jakieś słodycze na zapleczu? Mógłbym zabić dla starego dobrego Toblerone’a ‐ westchnął.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Antek:
Wspólnymi siłami znaleźliście dwie kompletne apteczki pierwszej pomocy oraz maści, żele, wodę utlenioną, morfinę i tabletki, których funkcji mogłeś się jedynie domyślać, patrząc na fikuśne nazwy.
Ray:
Zombie przekrzywił głowę, jakby Cię rozumiał lub chociaż się starał, ale po chwili instynkt i głód wzięły nad nim górę i rzucił się na Ciebie, próbując pochwycić Cię swoimi brudnymi łapskami.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Ostatni przystanek: parter. ‐ zażartował i poszedł przeszukiwać parter. I tak już był zadowolony z łupów, które zdobył z kompanami, ale parter mógł mieć coś przydatnego.

[Kubeł1001]

RayGuy_Player

Cofnął się i spróbował powalić, uderzając w kolana.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Antek:
Nic, a brak wszelkich medykamentów i fakt, że wszystkie spotkane tam Zombie były świeże, zaczynają układać się w jakąś niepokojącą całość…
Ray:
Cóż, dalej stał za ladą, więc albo go stamtąd wywabisz, aby to zrobić, albo będziesz celować w coś innego, choćby ręce, głowę czy korpus.

[Kubeł1001]

RayGuy_Player

Odłożył broń i zaczął szukać czegoś przydatnego na półkach.
‐ to ja pana tu zostawię ‐ uznał, że truposz ma więcej rozumu niż ludzie z którymi miał do czynienia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Półki świeciły pustkami, a Zombie po chwili obszedł ladę i ponownie rzucił się na Ciebie, tym razem z lepszym skutkiem, bo przygważdżając Cię do ziemi.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Sp***dalamy stąd. ‐ powiedział do kompanów i udał się w stronę studzienki kanalizacyjnej. Pora wrócić do bazy i uzupełnić zapasy amunicji przed kolejnym zwiadem.

[Kubeł1001]

RayGuy_Player

Spróbował się uwolnić z uścisku.
‐ nie za szybko na związek?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Antek:
Spie**oliliście, a droga powrotna, choć tak samo długa, uciążliwa i śmierdząca, minęła Wam nieco szybciej i bardziej znośnie niż wcześniej.
Ray:
Nie odpowiedział, dziwnie jak na Zombie. Na szczęście był już przegniły, a więc wygłodniały i stary, co oznaczało, że skupiony był jedynie na próbie dorwania świeżego mięsa, dzięki czemu nie zwrócił uwagi na to, że wyswobodziłeś jedną z rąk.

[Kubeł1001]

antekk5

Wszedł do komisariatu i poszukał dowódcy, żeby złożyć raport z poszukiwań.

[Kubeł1001]

RayGuy_Player

Spróbował uwolnić się z uścisku, przy okazji nie dając się ugryźć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Antek:
Twoi kompani odebrali od Ciebie wszystkie łupy i zanieśli je gdzieś, a Ty znalazłeś oficera w tym samym pomieszczeniu, co wcześniej, choć teraz był sam.
Ray:
Szło Ci to bardzo opornie i pewnie już teraz żegnałbyś się z życiem, pożerany żywcem, gdybyś nagle nie usłyszał dzwoneczka nad wejściem, który na starą modłę obwieszczał, że nadszedł klient, a potem wystrzału ze strzelby, który zmasakrował Zombie i posłał go na najbliższą szafkę, która przewróciła się na ziemię.

[Kubeł1001]

antekk5

Zasalutował swojemu przełożonemu.
‐ Sir, dokonaliśmy zwiadu szpitala i zdobyliśmy przy tym medykamenty. Niestety natknęliśmy się na Zombie, a przynajmniej na parterze, pierwszym i drugim piętrze, także nie wiadomo, czy niedobitki mogą się znajdować na pozostałych piętrach. ‐ zameldował.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Byliście zbyt zajęci strzelaniem i grabieniem tego, co nie było zbyt mocno przykręcone do podłogi, czy może jednak któryś zainteresował się tym, czy w środku jest aparatura medyczna i czy wciąż działa?

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Prawdę mówiąc, to byliśmy zbyt zajęci strzelaniem do truposzy i zbieraniem wszystkiego, co nie było przytwierdzone do podłogi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ W takim razie z radością Wam gratuluję: Całą trójką wygraliście darmową wycieczkę do tego samego szpitala, aby to ustalić.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Ta, jedyne wolne pokoje są na trzecim piętrze. Jakoś się ulokujemy. ‐ odpowiedział równie sarkastycznie, co jego przełożony, i wpierw poszedł do zbrojowni uzupełnić amunicję, a potem poszedł po swoich podwładnych.
‐ Panowie, znowu mamy wycieczkę krajoznawczą. I tak, idziemy do tego samego szpitala. Pakować walizki i idziemy.